هم‌زمان با روز جهانی پناهندگان، اتحادیه اروپا از ادامه تعهد خود برای حمایت از میلیون‌ها شهروند بی‌جا شده افغانستان در داخل کشور و کشورهای همسایه خبر داد. این کمک‌ها در قالب شراکت‌های گسترده با نهادهای بین‌المللی برای آموزش، معیشت، مراقبت‌های بهداشتی و حمایت قانونی ارائه می‌شوند.
خبرگزاری آگاه:
نمایندگی اتحادیه اروپا در افغانستان روز جمعه، ۳۰ جوزا (۲۰ ژوئن)، با نشر بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی پناهندگان، بر پایداری تعهد این اتحادیه برای کمک به میلیون‌ها افغان پناهنده، آواره و بازگشت‌کننده تأکید کرد. در این بیانیه آمده است که اتحادیه اروپا در چارچوب یک شراکت ۴۷ میلیون یورویی با سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM)، تلاش دارد خدمات اساسی را برای افغان‌ها در داخل کشور و نیز در ایران، پاکستان و بخش‌هایی از آسیای مرکزی فراهم سازد.
بر اساس این ابتکار، افغان‌های بی‌جاشده به خدماتی چون مراقبت‌های صحی، آموزش، فرصت‌های شغلی و حمایت‌های قانونی دسترسی پیدا خواهند کرد. در این طرح، توجه ویژه‌ای به زنان، کودکان، سالمندان و سایر اقشار آسیب‌پذیر صورت گرفته و هم‌زمان حمایت‌هایی نیز از جوامع میزبان فراهم خواهد شد.
نمایندگی اتحادیه اروپا تأکید کرده است که این برنامه‌ها با همکاری نهادهای بین‌المللی، به‌ویژه کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR)، در حال اجرا است و هدف آن یافتن راه‌حل‌های پایدار و انسانی برای چالش جابجایی جمعی در افغانستان است.
در این بیانیه آمده است که تلاش‌ها شامل گسترش دسترسی به انرژی، خدمات عمومی و پروژه‌های توسعه‌ای به رهبری زنان در ولایت‌های مختلف کشور است. اتحادیه اروپا همچنین از افزایش ابتکارات تاب‌آورسازی جوامع خبر داده که می‌تواند به بازگرداندن ثبات نسبی و امیدواری به آینده بینجامد.
بیانیه اتحادیه اروپا در حالی صادر شده که وضعیت پناهندگان افغان در سال‌های اخیر بحرانی‌تر از هر زمان دیگری شده است. موج‌های پی‌درپی اخراج پناهجویان از ایران و پاکستان، هم‌زمان با محدودیت‌های شدید در داخل افغانستان، میلیون‌ها انسان را در وضعیت ناپایدار انسانی، اقتصادی و امنیتی قرار داده است.
تمرکز کمک‌های اتحادیه اروپا بر حمایت از زنان و جوامع میزبان، نشانه‌ای از درک پیچیدگی وضعیت اجتماعی پس از جابجایی‌های گسترده است؛ جایی که نه‌تنها آوارگان، بلکه میزبانان نیز با فشارهای مضاعف اقتصادی و اجتماعی روبه‌رو شده‌اند.
در غیاب دولت فراگیر و به رسمیت شناخته‌شده در افغانستان، این‌گونه کمک‌های بین‌المللی به‌مثابه شریان حیاتی برای بخش بزرگی از مردم کشور عمل می‌کند. اما پرسش اصلی این‌جاست که آیا این حمایت‌ها بدون یک چارچوب سیاسی پایدار و تضمین‌کننده حقوق انسانی می‌توانند راه‌حل بلندمدتی برای پدیده بی‌جاشدگی گسترده فراهم کنند یا نه.
Leave feedback about this