پیت هگست، وزیر دفاع ایالات متحده، پس از حملات گسترده هوایی به تأسیسات هسته‌ای ایران، در یک کنفرانس خبری گفت که «آرزوهای هسته‌ای جمهوری اسلامی به کلی نابود شده» و این عملیات نماد بازگشت قدرت بازدارندگی امریکا در برابر تهدیدها بوده است.
خبرگزاری آگاه:
وزیر دفاع ایالات متحده امریکا، روز یک‌شنبه، ۲۲ جون، در یک کنفرانس خبری در پنتاگون، حملات شب گذشته علیه تأسیسات هسته‌ای ایران را «جسورانه، دقیق و کاملاً موفق» توصیف کرد و گفت: «هیچ کشوری جز ایالات متحده قادر به انجام چنین عملیاتی نبود.»
پیت هگست تأکید کرد که برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی اکنون «دیگر وجود ندارد» و هشدار داد که چنان‌چه تهران باز هم مسیر ساخت تسلیحات اتمی را در پیش گیرد، با پاسخ‌های سخت‌تری روبرو خواهد شد.
او گفت:
«آرزوهای هسته‌ای ایران به‌کلی نابود شده است. این عملیات، قدرت بازدارندگی ایالات متحده را که در سال‌های گذشته تضعیف شده بود، بازگرداند. اکنون هیچ توهمی در تهران نباید باقی مانده باشد.»
وزیر دفاع امریکا همچنین با اشاره به ضرب‌الاجل ۶۰روزه‌ای که دونالد ترامپ برای بازگشت به میز مذاکرات هسته‌ای تعیین کرده بود، افزود:
«ایران می‌دانست پس از پایان این اولتیماتوم، دیگر برنامه‌ای برای غنی‌سازی و توسعه فناوری اتمی باقی نخواهد ماند.»
هگست گفت:
«وقتی ترامپ سخن می‌گوید، جهان باید گوش کند. ما در ارتش ایالات متحده پشت آن حرف می‌ایستیم—با قدرتی که بی‌رقیب است.»
او در پایان تأکید کرد که رئیس‌جمهور امریکا هنوز مسیر صلح را باز گذاشته و این تهران است که باید تصمیم بگیرد: «به سمت جنگ ادامه دهد یا پای میز مذاکره بازگردد.»
سخنان وزیر دفاع ایالات متحده، نه‌تنها نمایش قدرت نظامی، بلکه حامل یک پیام سیاسی روشن است: بازگشت سیاست چماق بزرگ در برابر برنامه هسته‌ای ایران.
تأکید بر پایان کامل برنامه هسته‌ای ایران، به‌ویژه پس از حملات به سایت‌هایی مانند فردو و اصفهان، به‌نوعی بازتعریف سیاست بازدارندگی ایالات متحده پس از سال‌ها دیپلماسی ناموفق یا فرسایشی در قالب برجام محسوب می‌شود. در عین حال، بیان اینکه «جهان باید به ترامپ گوش دهد»، به‌وضوح یادآور دوران سیاست یک‌جانبه‌گرایانه امریکا در برخورد با بحران‌های بین‌المللی است.
اما نکته محوری در سخنان هگست، ایجاد یک دوگانه «مذاکره یا نابودی» است؛ الگویی که ممکن است ایران را در موضعی دشوارتر قرار دهد، چرا که پذیرش مذاکره تحت فشار نظامی، می‌تواند به معنای پذیرش شکست تعبیر شود—چه در سطح افکار عمومی داخلی و چه در جهان اسلام.
از طرفی، تأکید بر قدرت نظامی امریکا، آن‌هم در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آینده، می‌تواند بخشی از راهبرد کمپین ترامپ نیز باشد؛ نمایشی از قاطعیت و توان فرماندهی در برابر یکی از دشمنان دیرینه ایالات متحده.
در مجموع، این سخنان از سوی تهران به‌عنوان تهدید تلقی خواهد شد، نه دعوت به صلح—مگر آن‌که واشنگتن مسیر مکملی از دیپلماسی غیررسانه‌ای را هم‌زمان پیش ببرد.
Leave feedback about this