خبرگزاری آگاه – بروکسل | معاون نماینده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان در نشست عالی‌رتبه اتحادیه اروپا هشدار داد که ادامه بحران انسانی در افغانستان، بدون سرمایه‌گذاری فوری در آموزش و سلامت دختران، نه‌تنها جان‌ها را تهدید می‌کند بلکه آینده نسل بعدی را نیز در تاریکی فرو می‌برد.
ایندریکا راتواته، معاون نماینده ویژه سازمان ملل متحد و هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه در افغانستان، روزهای ۱۶ و ۱۷ جون در نشست مقامات عالی اتحادیه اروپا در بروکسل، خواستار اقدام فوری جامعه جهانی برای نجات آموزش و سلامت دختران افغان شد.
او تأکید کرد: «ما باید از مرحله کمک اضطراری عبور کرده و به سرمایه‌گذاری در آموزش، سلامت و توانمندسازی اجتماعی به‌ویژه برای دختران و زنان روی آوریم. بدون این اقدامات، آینده‌ای در کار نخواهد بود.»
راتواته هشدار داد که کاهش شدید کمک‌های بین‌المللی طی ماه‌های اخیر باعث تعطیلی صدها مرکز درمانی، تغذیه و حمایت روانی برای بازماندگان خشونت شده و جان مردم را تهدید می‌کند.
سازمان ملل تخمین زده است که بیش از ۲۳ میلیون افغان – معادل نیمی از جمعیت کشور – به کمک‌های فوری نیاز دارند. عوامل کلیدی بحران شامل جنگ، فروپاشی اقتصادی، تغییرات اقلیمی و محدودیت‌های طالبان بر زندگی اجتماعی زنان عنوان شده است.
راتواته افزود که افغانستان از نظر آسیب‌پذیری اقلیمی در رده ششم جهان قرار دارد و خشک‌سالی، سیلاب و کمبود آب زندگی میلیون‌ها تن را تهدید می‌کند. او با اشاره به شرایط سخت کودکان گفت: «در مناطق روستایی، کودکان کیلومترها پیاده‌روی می‌کنند تا آب بیاورند، در حالی که باید در مکتب باشند.»
به گزارش سازمان ملل، سال گذشته بیش از یک میلیون مهاجر افغان از ایران و پاکستان به کشور بازگشتند؛ حدود ۷۰ درصد آن‌ها را جوانان تشکیل می‌دهند. نبود فرصت شغلی برای این گروه خطر جذب آن‌ها به گروه‌های افراطی را افزایش می‌دهد.
راتواته همچنین با اشاره به نقش پررنگ زنان افغان در اقتصاد و جامعه گفت: «شمار شرکت‌های تحت رهبری زنان از ۲۴۰۰ در سال ۲۰۲۱ به بیش از ۱۰ هزار افزایش یافته، اما این رشد همچنان با موانعی مانند نبود دسترسی به بازار و منابع مالی روبه‌روست.»
تحلیل خبرگزاری آگاه:
سخنان راتواته نشان‌دهنده شکاف جدی بین اولویت‌های منطقه‌ای و توجه جهانی است. کاهش کمک‌ها در حالی رخ می‌دهد که خطرات بی‌ثباتی اجتماعی، مهاجرت گسترده و بازگشت اقتصاد مواد مخدر هر روز واقعی‌تر می‌شود.
او به‌درستی اشاره کرد که حمایت از آموزش و سلامت دختران نه‌تنها جنبه انسانی دارد، بلکه یکی از مؤثرترین ابزارهای جلوگیری از افراط‌گرایی و حفظ ثبات در منطقه است.
در غیاب یک دولت مشروع و با تداوم سلطه طالبان بر ساختارهای اجتماعی، نقش جامعه بین‌المللی و نهادهای بشردوستانه بیش از هر زمان دیگر حیاتی به نظر می‌رسد.
Leave feedback about this