سازمان ملل متحد در نشست تازه شورای امنیت نسبت به وخامت بی‌سابقه اوضاع بشری، فقر فراگیر، بحران آب و محدودیت‌های فزاینده علیه زنان و دختران در افغانستان هشدار داد. مقام‌های ارشد این سازمان تأکید کردند که سیاست‌های طالبان مانعی جدی در مسیر بازگشت افغانستان به جامعه جهانی است.
خبرگزاری آگاه
در نشست روز دوشنبه شورای امنیت سازمان ملل متحد، چندین مقام بلندپایه نسبت به بحران انسانی در افغانستان به شدت هشدار دادند. جویس مسویا، دستیار دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه، افغانستان را کشوری توصیف کرد که مردم آن با نیازهای «مداوم، شدید و فزاینده» بشری مواجه‌اند.
وی گفت:
«دهه‌ها جنگ، فقر ساختاری، بحران‌های اقلیمی، و سیاست‌های محدودکننده علیه زنان و دختران، به‌ویژه در کنار کاهش شدید منابع مالی بین‌المللی، وضعیت را به مرز فروپاشی رسانده است.»
مسویا افزود که از هر پنج افغان، یک نفر با گرسنگی و سه نفر با سوء‌تغذیه جدی روبرو هستند. همچنین حدود ۳.۷ میلیون کودک از رفتن به مکتب محرومند که از میان آن‌ها ۲.۲ میلیون دختر بالای ۱۱ سال به‌طور مستقیم تحت محدودیت‌های طالبان قرار دارند.
او همچنین هشدار داد که کابل در آستانه تبدیل‌شدن به «نخستین پایتخت مدرن جهان» است که با کمبود شدید آب مواجه می‌شود:
«سطح آب‌های زیرزمینی کابل تا ۳۰ متر کاهش یافته و تقریباً نیمی از چاه‌های آب خشک شده‌اند.»
در ادامه این نشست، دوروتی شی، نماینده آمریکا در سازمان ملل، نیز تأکید کرد که سیاست‌های طالبان نه‌تنها مانع توسعه و کمک‌رسانی‌اند، بلکه فقر، بیکاری و آسیب‌های ناشی از بلایای طبیعی را نیز تشدید کرده‌اند.
او گفت:
«رویکرد ما به کمک‌رسانی طی چهار سال گذشته پایدار نبوده و نتایج دلخواهی به بار نیاورده است.»
وی تصریح کرد که اولویت آمریکا در افغانستان، محافظت از شهروندان آمریکایی، جلوگیری از رشد تروریسم، و آزادی بازداشت‌شدگان است.
از سوی دیگر، رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در افغانستان، نیز گفت که «محروم‌سازی نظام‌مند زنان و دختران» اصلی‌ترین مانع برای بازگشت افغانستان به نظم بین‌المللی است.
او افزود که «طرح موزاییک» با هدف باز کردن مسیر ادغام تدریجی افغانستان در جامعه جهانی، در حال بررسی است، اما تأکید کرد:
«این مسیر بدون بهبود واقعی وضعیت حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان، ممکن نیست.»
اوتونبایوا تأکید کرد که جامعه جهانی نمی‌تواند نسبت به سرنوشت میلیون‌ها زن و دختر افغان بی‌تفاوت باشد و هشدار داد که تداوم این وضعیت، راه هرگونه تعامل جهانی را با طالبان خواهد بست.
نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد، بار دیگر واقعیت تلخ افغانستان تحت سلطه طالبان را به جهان یادآوری کرد: کشوری منزوی، فقیر، با ساختاری مردسالار و سرکوبگر که در مسیر عقب‌گرد تمدنی قرار دارد.
اگرچه سازمان ملل همچنان به کمک‌های بشری ادامه می‌دهد، اما مقام‌های این سازمان به روشنی گفته‌اند که بدون تغییر رفتار طالبان، این کمک‌ها صرفاً مُسکن موقتی‌اند، نه راه‌حل پایدار.
در این میان، بحران آب در کابل و سقوط آموزشی زنان و دختران، دو نمود عینی از فاجعه‌ای‌اند که افغانستان را تهدید می‌کند؛ فاجعه‌ای که نه تنها مرزهای انسانی، بلکه مرزهای امنیت جهانی را نیز درمی‌نوردد.
پافشاری طالبان بر سیاست‌های تبعیض‌آمیز، نه تنها موجب انسداد کمک‌های جهانی شده، بلکه مانع از هرگونه اصلاح و توسعه زیرساختی در کشور است. نشست شورای امنیت و هشدارهای شدیداللحن نمایندگان، بیانگر آن است که صبر جامعه جهانی رو به پایان است.
اگر مسیر اصلاح باز نشود، افغانستان ممکن است نه تنها به «نقطه تاریک حقوق بشر»، بلکه به پناهگاه مجدد تروریسم جهانی تبدیل شود.
Leave feedback about this