در پی خشکسالی‌های پی‌هم، کاهش بارنده‌گی و نبود سیستم معیاری دفع فاضلاب، آب‌های زیرزمینی در شهر نیلی، مرکز دایکندی، به‌شدت آلوده شده‌اند. مسؤولین محیط زیست و آب و انرژی این ولایت هشدار می‌دهند که این وضعیت، سلامت مردم و محیط‌زیست را در معرض خطر جدی قرار داده است.
دایکندی – خبرگزاری آگاه:
منابع آب زیرزمینی در شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی، در نتیجه نبود سیستم معیاری دفع فاضلاب و ادامه خشکسالی‌ها، با تهدید آلوده‌گی شدید مواجه شده‌اند. مسؤولان محلی از آلوده‌شدن چاه‌های آب آشامیدنی هشدار داده و این مسئله را یک بحران سلامت عمومی می‌دانند.
عارف صدیقی، سخنگوی ریاست محیط زیست دایکندی، می‌گوید بیش از ۴۰ درصد منازل و ادارات در شهر نیلی از چاه‌های غیرمعیاری یا جذبی استفاده می‌کنند؛ چاه‌هایی که بدون توجه به فاصله مناسب از منابع آب ساخته شده‌اند و زمینه نفوذ مستقیم فاضلاب به سفره‌های زیرزمینی را فراهم کرده‌اند.
او می‌افزاید: «زمین‌های دایکندی بسیار نفوذپذیر است. در نبود چاه‌های سپتیک معیاری، فاضلاب‌ها به‌سرعت وارد منابع آب می‌شوند؛ موضوعی که به کاهش کیفیت کیمیاوی و فزیکی آب انجامیده و زمینه‌ساز بیماری‌های گوناگون شده است.»
صدیقی هشدار داد که آلودگی ایجادشده در منابع آب آشامیدنی، دست‌کم پنج سال زمان نیاز دارد تا پاک‌سازی شود. او گفت که هزینه ساخت یک چاه سپتیک کمتر از هزینه درمان بیماری‌های ناشی از آب آلوده است و خواستار توجه جدی مردم به این مسئله شد.
ریاست محیط زیست با همکاری اداره ولایت دایکندی، نشست‌هایی را برای کنترل این وضعیت برگزار کرده و هم‌زمان کمپاینی را برای آگاهی‌دهی از خطرات چاه‌های فاضلاب جذبی راه‌اندازی کرده‌اند.
از سوی دیگر، امیدعلی محمدی، آمر منابع آب در ریاست آب و انرژی دایکندی نیز هشدار داد که بسیاری از خانه‌های مسکونی در گذشته بدون در نظر گرفتن اصول ساخت‌وساز شهری ایجاد شده‌اند. او گفت بررسی‌ها نشان می‌دهد که کیفیت آب در چاه‌های آشامیدنی در نزدیکی چاه‌های فاضلاب به‌طور چشم‌گیر تغییر کرده و سلامت عمومی را تهدید می‌کند.
وضعیت نیلی، نمونه‌ای هشداردهنده از بحران زیست‌محیطی در افغانستان است. در نبود طرح‌های شهری، مدیریت درست فاضلاب و برنامه‌ریزی بلندمدت برای حفاظت از منابع طبیعی، جامعه با خطراتی روبه‌رو می‌شود که مستقیماً بر حیات روزمره مردم تأثیر می‌گذارد.
دایکندی با اقلیم خشک و منابع محدود آبی، تحمل آلودگی آب را ندارد. راه حل این بحران در همکاری سه‌جانبه بین دولت محلی، نهادهای زیست‌محیطی و مشارکت فعال مردم نهفته است. اگر امروز اقدام نشود، فردا ممکن است نوشیدن یک جرعه آب سالم در این ولایت به رؤیایی دست‌نیافتنی تبدیل شود.
Leave feedback about this