سازمان بینالمللی نجات کودکان گزارش داده که در پی موج اخراجهای اخیر، در ماه جون بیش از ۸۰ هزار کودک افغان از ایران به افغانستان بازگشتهاند؛ آماری که نسبت به ماه پیش دو برابر افزایش یافته و زیرساختهای انسانی افغانستان را در آستانه فروپاشی قرار داده است.
خبرگزاری آگاه:
در تازهترین هشدار خود، سازمان بینالمللی نجات کودکان (Save the Children) اعلام کرده است که در ماه جون ۲۰۲۵، بیش از ۸۰ هزار کودک افغان از ایران به افغانستان بازگشتهاند. این نهاد میگوید که این آمار نسبت به ماه می بیش از دو برابر افزایش یافته و اکنون زنگ خطر برای فروپاشی نظام حمایتی در افغانستان به صدا درآمده است.
طبق آمار منتشر شده، ۶٬۷۰۰ تن از این کودکان بدون همراه و سرپرست وارد کشور شدهاند. همچنین حدود ۳۹ درصد از کودکان بازگشتی، بهصورت اجباری از ایران اخراج شدهاند.
بهنقل از دادههای «کنسرسیوم مرزی» در گذرگاه اسلامقلعه، ولایت هرات، در ماه جون در مجموع ۲۲۳ هزار تن از ایران وارد افغانستان شدهاند، در حالیکه این رقم در ماه می ۸۶ هزار نفر بوده است. این افزایش چشمگیر به گفته کارشناسان، ناشی از تغییرات در سیاست مهاجرتی ایران و تبعات تنشهای اخیر در خاورمیانه است.
سازمان نجات کودکان اعلام کرده که در روز ۵ سرطان (۲۶ جون)، بلافاصله پس از اعلام آتشبس میان ایران و اسرائیل، بیش از ۳۶ هزار نفر تنها در یک روز وارد افغانستان شدند؛ رقمی که بالاترین آمار ورود روزانه در سال جاری بوده است.
کارکنان این سازمان در هرات گفتهاند که کودکان و خانوادهها اغلب با اتوبوس، بدون وسایل، تنها با یک یا دو بیک دستی وارد افغانستان میشوند. بیش از دو سوم این جمعیت را خانوادههایی با کودکان تشکیل میدهند و بسیاری از آنها اکنون در شرایط بحرانی، بدون غذا، سرپناه یا خدمات بهداشتی بهسر میبرند.
این سازمان هشدار داده است که با ادامه این روند، یک کودک از هر پنج کودک در افغانستان پیش از ماه اکتوبر دچار گرسنگی بحرانی خواهد شد.
سمیرا سید رحمان، مدیر بخش دادخواهی سازمان نجات کودکان، گفته است:
«خانوادهها تنها با اندک وسایلی که میتوانند حمل کنند به کشور بازمیگردند. آنها خسته، ترسیده و نگران آینده فرزندانشان هستند.»
او افزوده:
«جامعه جهانی نباید از این وضعیت چشم بپوشد. اکنون زمان اقدام برای نجات کودکان افغان است.»
این سازمان میگوید برای کمک به وضعیت وخیم فعلی، دو مرکز حمایتی ویژه کودکان در هرات تأسیس کرده که روزانه تا ۴۰۰ کودک را میپذیرد و خدماتی چون فضای امن، مشاوره روانی و سرگرمیهای درمانمحور ارائه میدهد. با این حال، ظرفیت این مراکز نیز در حال تکمیل است.
در پایان، سازمان نجات کودکان از جامعه بینالمللی خواسته است که فوراً منابع مالی و پشتیبانی عملی برای حمایت از کودکان و خانوادههای بازگشتی فراهم کند.
🔍 تحلیل آگاه – بازگشت تحمیلی کودکان؛ آغاز یک بحران فراموششده
📌 ۱. فروپاشی بیسر و صدای نظام حمایت اجتماعی
افزایش بیسابقه بازگشت کودکان افغان، آن هم در شرایطی که افغانستان فاقد زیرساختهای حمایت اجتماعی و اقتصادی است، بهوضوح نشانهای از فروپاشی قریبالوقوع در ارائه خدمات حیاتی به آسیبپذیرترین اقشار جامعه است.
📌 ۲. کودکان بیسرپرست: بمب ساعتی اجتماعی
بازگشت بیش از ۶٬۷۰۰ کودک بدون همراه نهتنها یک فاجعه انسانی است، بلکه میتواند زمینهساز افزایش کودککاری، قاچاق انسان، سربازگیری توسط گروههای مسلح، و بروز نسل تازهای از بیخانمانها شود.
📌 ۳. بازیهای سیاسی، قربانیان انسانی
تغییر ناگهانی سیاستهای مهاجرتی ایران و اخراجهای گسترده، بهویژه پس از تنشهای امنیتی در منطقه، نشان میدهد که کودکان مهاجر، قربانی بازیهای دیپلماتیک و نظامی شدهاند؛ بیآنکه صدایی برای دفاع از خود داشته باشند.
📌 ۴. ناتوانی دولت و سکوت جامعه جهانی
در حالیکه طالبان هیچ زیرساخت نیرومندی برای حمایت از کودکان ندارد و کمکهای جهانی بهطور قابل توجهی کاهش یافتهاند، سکوت جامعه جهانی برابر این فاجعه اخلاقی و انسانی تکاندهنده است. وقت آن است که بازگشتکنندگان، بهویژه کودکان، در اولویت کمکهای بینالمللی قرار گیرند.
بازگشت دهها هزار کودک افغان از ایران تنها یک بحران مرزی نیست، بلکه نشانهای از یک تراژدی انسانی عمیقتر است که اگر نادیده گرفته شود، پیامدهای آن دههها آینده افغانستان را درگیر خواهد کرد. حمایت فوری، مؤثر و انسانی از این کودکان اکنون نه فقط وظیفه، بلکه آزمونی برای وجدان بینالمللی است.
Leave feedback about this