پس از اعلام رسمی به‌رسمیت‌شناسی حکومت طالبان از سوی روسیه، اسناد تازه نشان می‌دهد که طالبان هم‌زمان به دنبال خرید تسلیحات از مسکو و نگران نفوذ استخباراتی روسیه در داخل افغانستان هستند؛ ترکیبی از اعتمادسازی و بی‌اعتمادی که روابط نوپای کابل-مسکو را در وضعیتی پیچیده قرار داده است.
خبرگزاری آگاه:
به گزارش روزنامه روسی نزاویسیمایا گازتا، روز پنج‌شنبه، ۱۹ سرطان (۱۱ جولای)، ملا محمد یعقوب، وزیر دفاع طالبان، در نامه‌ای رسمی به مسکو خواستار خرید تجهیزات نظامی و تسلیحات از روسیه شده است.
در این نامه، یعقوب با اشاره به «آغاز فصل جدید همکاری با روسیه»، تأکید کرده که تجهیزات روسی از نظر کیفیت و کمیت برای وزارت دفاع طالبان ضروری است و خرید این جنگ‌افزارها باید بر بنیاد «تفاهم متقابل» انجام شود. او از وزارت خارجه طالبان خواسته که زمینه‌های حقوقی و عملی این همکاری را فراهم سازد.
این اقدام تنها چند روز پس از به‌رسمیت شناختن طالبان توسط روسیه انجام شده است؛ گامی که نخستین مورد از سوی یکی از قدرت‌های جهانی محسوب می‌شود و طالبان آن را دستاوردی مهم در مشروعیت‌بخشی بین‌المللی به حکومت خود می‌دانند.
با این حال، به‌نظر می‌رسد اعتماد طالبان به روسیه کامل نیست. در یک سند جداگانه محرمانه که توسط اداره ضدجاسوسی استخبارات طالبان تهیه شده و چهار روز پس از اعلام به‌رسمیت‌شناسی روسیه نگاشته شده، نسبت به ورود جاسوسان روسی به افغانستان هشدار داده شده است.
در این سند آمده است که شماری از اتباع روسی اخیراً با پوشش‌هایی چون گردشگر، خبرنگار یا مامور فرهنگی وارد کشور شده‌اند، اما اهداف واقعی آن‌ها استخباراتی توصیف شده است. اداره ضدجاسوسی طالبان هشدار داده که افزایش ورود شهروندان روسیه ممکن است تهدیدهای امنیتی به همراه داشته باشد و خواهان نظارت شدید بر تحرکات این افراد شده است.
روزنامه نزاویسیمایا گازتا می‌نویسد طالبان از طریق این درخواست خرید تسلیحات، می‌خواهند میزان تعهد عملی روسیه به همکاری نظامی را محک بزنند و ببینند آیا مسکو حاضر است پا را از به‌رسمیت‌شناسی فراتر بگذارد یا نه.
📊 تحلیل آگاه:
اعتماد شکننده، همکاری حساب‌شده؛ ارزیابی روابط نوپای طالبان و روسیه
درخواست رسمی طالبان برای خرید تسلیحات از روسیه، در ظاهر گامی عادی در مسیر تعمیق روابط سیاسی است. اما ترکیب آن با سند ضدجاسوسی طالبان نشان می‌دهد که روابط دو طرف هنوز مبتنی بر اعتماد کامل نیست و کابل به مسکو با احتیاط می‌نگرد.
از دید طالبان، روسیه می‌تواند جایگزینی استراتژیک برای غرب و منبعی مطمئن برای تأمین تجهیزات نظامی باشد. اما سابقه تاریخی شوروی در افغانستان، فعالیت‌های استخباراتی سنتی روس‌ها در منطقه، و رقابت‌های منطقه‌ای، طالبان را به شک و تردید کشانده است.
از سوی دیگر، مسکو به‌دنبال گسترش نفوذ ژئوپولیتیک در آسیای مرکزی و جنوب آسیا است و به رسمیت شناختن طالبان را به‌عنوان ابزاری برای حذف غرب و کنترل مرزهای جنوبی خود می‌بیند. با این حال، روسیه به‌شدت نگران نفوذ گروه‌های افراطی مانند داعش خراسان نیز هست؛ تهدیدی که ممکن است از خاک افغانستان گسترش یابد.
در این فضا، خرید تسلیحات به‌مثابه یک تست وفاداری است: طالبان می‌خواهند بدانند که مسکو تا چه اندازه حاضر است حمایت خود را از شعار به مرحله عمل وارد کند.
پرسش کلیدی این‌جاست:
آیا مسکو به یک شریک نظامی برای طالبان تبدیل خواهد شد یا به یک بازیگر محتاط و فرصت‌طلب باقی می‌ماند؟
پاسخ این پرسش، پیامدهایی گسترده بر نظم امنیتی منطقه و جایگاه آینده افغانستان در معادلات بین‌المللی خواهد داشت.
Leave feedback about this