در ادامه فشارها و محدودیت‌های شدید علیه زنان در افغانستان، طالبان طی چند شب اخیر با یورش به مناطق مسکونی و اماکن عمومی کابل، بیش از ۱۰۰ زن را به‌طور دسته‌جمعی و بدون ارائه حکم قضایی بازداشت کرده‌اند؛ اقدامی که از سوی نهادهای حقوق بشری «زن‌ستیزانه و غیرقانونی» توصیف شده است.
📃 متن کامل خبر:
به گزارش خبرگزاری آگاه، منابع محلی در کابل تأیید کرده‌اند که نیروهای امر به معروف و استخبارات طالبان در روزهای چهارشنبه، جمعه و شنبه (۲۵ تا ۲۸ سرطان)، با یورش شبانه به رستورانت‌ها، فروشگاه‌ها، شفاخانه‌ها و حتی موترهای شهری در منطقه شهر نو و دشت برچی کابل، بیش از ۱۰۰ زن جوان را بازداشت کرده‌اند.
شاهدان عینی می‌گویند در جریان این بازداشت‌ها خشونت به‌کار رفته و هیچ نیروی زن در عملیات حضور نداشته است. بسیاری از زنان تنها به دلیل حضور در فضای عمومی بازداشت شده‌اند، در حالی که به گفته نزدیکان، اکثریت آنان حجاب اسلامی را رعایت کرده بودند.
در ویدیوهایی که به دست رسانه‌ها رسیده، زنان وحشت‌زده در محاصره طالبان دیده می‌شوند. یکی از آن‌ها با صدای بلند می‌پرسد: «ما را از زندگی، تحصیل و رفتن به مکتب محروم کردید؛ دیگر چه می‌خواهید؟»
به گفته منابع، شماری از این زنان پس از یک شب بازداشت و با ضمانت کتبی خانواده‌ها آزاد شده‌اند؛ اما سرنوشت ده‌ها تن دیگر همچنان نامعلوم است و نگرانی‌ها درباره احتمال بدرفتاری، شکنجه یا خشونت جنسی علیه آنان افزایش یافته است.
مجمع مدافعان حقوق بشر با انتشار اعلامیه‌ای این اقدام را «بازداشت دسته‌جمعی، خودسرانه و زن‌ستیزانه» خوانده و آن را به‌شدت محکوم کرده است. در این اعلامیه آمده است: «سکوت در برابر چنین اعمالی به معنای هم‌دستی با ظلم است.»
فعالان سیاسی و حقوق بشری نیز واکنش‌های تند نشان داده‌اند. محمد عمر داوودزی، وزیر داخله پیشین، این عمل طالبان را نشانه «بی‌غیرتی سیاسی» و بی‌قانونی مطلق خوانده است. همچنین عبدرب الرسول سیاف آن را «خلاف غیرت افغانی» و «ناروا» دانست.
در پاسخ به این موج بازداشت‌ها، جبهه آزادی افغانستان اعلام کرده که اداره امر به معروف طالبان نیز از این پس هدف «حملات مشروع» این گروه مقاومت خواهد بود.
طالبان تاکنون هیچ توضیح رسمی درباره دلایل بازداشت‌ها، محل نگهداری زنان یا وضعیت حقوقی آنان ارائه نکرده‌اند.
📊 تحلیل آگاه:
بازداشت گسترده و خودسرانه زنان در کابل نشانه‌ای خطرناک از نهادینه شدن سیاست حذف زن از فضای عمومی است. در حالی که رژیم طالبان از مسیر سرکوب و تحقیر، سعی در نابود کردن هویت اجتماعی زنان دارد، این بازداشت‌ها مرحله جدیدی از شکار هدفمند زنان در خیابان‌ها و مکان‌های عمومی را نمایان می‌سازد.
طالبان با استفاده از سازوکارهای ظاهراً دینی مانند «امر به معروف»، اکنون به ابزاری برای سرکوب سیستماتیک، تحقیر و کنترل اجتماعی دست یافته‌اند. نبود هرگونه شفافیت، حضور نیروهای امنیتی مرد در بازداشت زنان، بی‌اطلاعی خانواده‌ها از محل نگهداری، همه نشان از بی‌قانونی مطلق و بی‌رحمی آگاهانه دارد.
در سوی دیگر، سکوت جامعه جهانی در قبال این بازداشت‌ها و محرومیت‌های روزافزون زنان، پرسش‌های جدی در مورد تعهدات حقوق بشری سازمان ملل و کشورهای غربی ایجاد کرده است.
مسأله فقط حقوق زنان نیست، این هویت یک ملت است که زیر چکمه‌ی یک حکومت زن‌ستیز و ایدئولوژیک خرد می‌شود. بازداشت زنان به جرم حضور در رستورانت یا بازار، نشانه‌ای از شکاف عمیق میان نظم دینی طالبان و زندگی مدرن است.
تداوم چنین وضعیتی، افغانستان را به زندانی بی‌صدا برای نیمی از جمعیتش بدل خواهد کرد؛ و جامعه جهانی باید پیش از آن‌که دیر شود، موضعی قاطع و عملی اتخاذ کند.
Leave feedback about this