خالد خیاری، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور خاورمیانه، در نشست شورای امنیت تأکید کرد که سازمان همکاری اسلامی می‌تواند با اتکا به نفوذ مذهبی خود، در گفت‌وگو با طالبان و حمایت از حقوق زنان افغان نقش کلیدی ایفا کند.
به گزارش خبرگزاری آگاه، خالد خیاری، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور خاورمیانه، روز پنج‌شنبه، ۲ اسد/مرداد، در نشست شورای امنیت در نیویورک با تمرکز بر بحران افغانستان سخنرانی کرد.
وی گفت: «سازمان همکاری اسلامی، به‌عنوان نهادی دارای مشروعیت مذهبی در جهان اسلام، می‌تواند پل ارتباطی مؤثری میان جامعه جهانی و طالبان باشد.» به گفته او، این نهاد ظرفیت تأثیرگذاری اخلاقی و مذهبی بر رهبران طالبان را دارد و می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در زمینه‌هایی چون احترام به حقوق زنان و اقلیت‌ها و تشویق به تشکیل حکومت فراگیر داشته باشد.
خیاری همچنین تأکید کرد که همکاری منطقه‌ای، به‌ویژه از طریق نهادهایی نظیر سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه اروپا و کشورهای همسایه افغانستان، پیش‌شرط هرگونه پیشرفت پایدار در زمینه حقوق بشر و صلح در افغانستان است.
در این نشست، تعدادی از اعضای شورای امنیت نیز از عدم تغییر سیاست طالبان نسبت به زنان و محدودسازی‌های سیستماتیک بر آموزش و اشتغال زنان و دختران انتقاد کردند.
سازمان همکاری اسلامی از زمان تسلط طالبان، بارها با صدور بیانیه و اعزام هیأت‌هایی به کابل، نسبت به محدودیت‌های اعمال‌شده بر زنان افغان ابراز نگرانی کرده، اما طالبان تاکنون پاسخی مثبت و عملی نداده‌اند.
🔍 تحلیل آگاه:
بیانیه خالد خیاری را می‌توان تلاشی دیگر از سوی سازمان ملل برای فعال‌سازی دیپلماسی مذهبی در تعامل با طالبان دانست. با وجود فشارهای سیاسی، تحریم‌ها و قطع کمک‌های مالی، طالبان در برابر فشارهای غربی انعطاف‌پذیر نبوده‌اند. به همین دلیل، نهادهای بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل اکنون بیشتر بر ابزارهای نرم و منطقه‌محور مانند نقش سازمان همکاری اسلامی تکیه کرده‌اند.
اما چند چالش همچنان پابرجاست:
- محدودیت نفوذ واقعی OIC بر طالبان، فراتر از سطح بیانیه‌های دیپلماتیک و سفرهای نمایشی؛
- عدم تمایل طالبان به پذیرش معیارهای بین‌المللی در حوزه حقوق بشر، حتی از سوی نهادهای اسلامی؛
- و بی‌اعتمادی روزافزون مردم افغانستان به نهادهای بین‌المللی، به‌ویژه پس از خروج نیروهای خارجی.
در نهایت، اگرچه نقش سازمان همکاری اسلامی می‌تواند بخش مهمی از راه‌حل باشد، اما موفقیت آن به شرط فشار منسجم و چندلایه منطقه‌ای و بین‌المللی خواهد بود، نه صرفاً گفت‌وگوهای نمادین.
Leave feedback about this