مرکز خبرنگاران افغانستان از بازداشت حداقل هفت خبرنگار و فعال رسانه‌ای توسط استخبارات طالبان و وزارت امر به معروف در کابل و یکی از ولایت‌ها خبر داده و این اقدامات را نمونه‌ای آشکار از سرکوب آزادی بیان دانسته است.
خبرگزاری آگاه:
مرکز خبرنگاران افغانستان با نشر اعلامیه‌ای در روز دوشنبه، ۶ اسد، از بازداشت دست‌کم هفت خبرنگار و فعال رسانه‌ای طی سه هفته گذشته توسط اداره استخبارات طالبان و کارمندان وزارت امر به معروف و نهی از منکر خبر داده و خواستار رهایی فوری و بدون قید و شرط آنان شده است.
براساس اطلاعات این نهاد، در ۲ اسد یک خبرنگار و دو فعال رسانه‌ای در کابل به اتهام برگزاری دوره‌های آموزشی برای دختران بازداشت و تجهیزات کاری‌شان ضبط شده است. این افراد به ریاست استخبارات منتقل شده‌اند.
همچنین، در ۱ اسد، یک فعال رسانه‌ای در منطقه کارته سه کابل به اتهام طراحی و پشتیبانی فنی از وب‌سایت‌های خبری خارج از کشور بازداشت شده است.
در ۱۶ سرطان نیز یک خبرنگار محلی در یکی از ولایت‌ها، به دلیل تهیه گزارش‌هایی که مورد تأیید طالبان نبوده، بازداشت و پس از دو روز با سپردن تعهدنامه آزاد شده است.
مرکز خبرنگاران اعلام کرده به دلیل نگرانی‌های امنیتی، از افشای هویت این پنج نفر خودداری کرده است.
در ادامه، این نهاد همچنین به مورد تازه‌ای اشاره کرده که در ۲۴ سرطان رخ داده است: یورش نیروهای استخبارات و امر به معروف به دفتر شرکت رسانه‌ای «پیکسل» در کابل و بازداشت نوید احمد اصغری (مدیر شرکت) و مشتاق احمد حلیمی (معاون او).
نشریه دولتی «دریچه»، وابسته به وزارت امر به معروف طالبان، در تاریخ ۴ اسد ویدیویی از «اعترافات» نوید اصغری منتشر کرده؛ اعترافاتی که مشخص نیست تحت چه شرایطی ضبط شده و در آن ادعا شده که اصغری و همکارانش به دلیل «ترویج فرهنگ غربی» و «همکاری با رسانه‌های مغرض» بازداشت شده‌اند.
مرکز خبرنگاران افغانستان با محکوم‌کردن این اقدامات، آن را بخشی از الگوی فزاینده سرکوب رسانه‌ها و نقض سیستماتیک آزادی بیان در افغانستان توصیف کرده است.
تحلیل آگاه:
بازداشت‌های پیاپی خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای در افغانستان، بخشی از سیاست سکوت‌سازی سازمان‌یافته طالبان است. از زمان بازگشت این گروه به قدرت در سال ۲۰۲۱، آزادی رسانه‌ها با محدودیت‌های فزاینده روبرو شده، اما موج تازه‌ای از بازداشت‌ها نشان می‌دهد که فضای کاری برای رسانه‌ها بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید قرار گرفته است.
پخش ویدیوی «اعترافات» تلویزیونی، که بدون تضمین شفافیت و رعایت حقوق حقوقی متهمان انجام شده، یادآور شیوه‌های سرکوب‌گرانه در حکومت‌های تمامیت‌خواه است که از ابزار رسانه برای توجیه بازداشت‌های فراقانونی بهره می‌گیرند.
از سوی دیگر، سکوت جامعه بین‌المللی نسبت به سرنوشت رسانه‌ها و خبرنگاران افغان، باعث شده که طالبان بدون واهمه از پیامدهای بین‌المللی، به این روند ادامه دهند.
در شرایطی که افغانستان با بحران اطلاعاتی، سانسور شدید و تهدیدهای امنیتی برای فعالان رسانه‌ای مواجه است، حمایت هدفمند، فوری و عملی نهادهای جهانی از خبرنگاران مستقل، اکنون بیش از همیشه ضروری به نظر می‌رسد.
Leave feedback about this