در پی جلسه اضطراری و مهم ستاد اربعینی کابل که با حضور نمایندگان شورای علما و اتحادیه‌های سیاحتی در مدرسه ولایت برگزار شد، به‌طور رسمی تصمیم گرفته شد که روند اعزام زائران افغان به مراسم اربعین سال ۱۴۰۴ لغو گردد. دلایل اصلی این تصمیم، تحمیل هزینه‌ی ۵۰۰ دالری، محدودسازی شدید شرکت‌های مجاز از سوی سفارت ایران، و نارضایتی عمومی زائران از روند ناعادلانه و غیرشفاف اعلام شده است.
خبرگزاری آگاه:
در جلسه‌ای اضطراری که امروز از سوی ستاد اربعینی کابل با شرکت نمایندگان شورای علما، مسئولان اتحادیه‌های سیاحتی، و نهادهای اجتماعی برگزار شد، شرکت‌کنندگان پس از بررسی آخرین وضعیت و تصمیمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در کابل، به این جمع‌بندی رسیدند که شرایط فراهم‌شده برای اعزام زائران افغانستانی به مراسم اربعین، غیرقابل‌تحمل، ناعادلانه و تحقیرآمیز است.
در این جلسه، سه نکته‌ی اساسی به‌عنوان مبنای لغو پروسه مطرح شد:
-
هزینه‌ی غیرمنطقی ۵۰۰ دالر برای هر زائر که به گفته اتحادیه‌ها، از توان مالی اکثر زائران افغانستانی خارج است.
-
محدودسازی پذیرش شرکت‌ها توسط سفارت ایران که به‌صورت تبعیض‌آمیز تنها به ۲۰ شرکت مجوز داده است، که این اقدام نوعی انحصار، تفرقه صنفی، و فساد بالقوه را در پی دارد.
-
نبود شفافیت و تمایل برخی شرکت‌های متخلف به کار مستقیم با سفارت بدون در نظر گرفتن سیاست واحد علما و اتحادیه‌ها، که می‌تواند منجر به هرج‌ومرج در روند ثبت‌نام و اعزام شود.
ستاد اربعینی کابل به تمام شرکت‌های عضو توصیه کرده است تا در صورت عدم تغییر سیاست‌های سفارت، پاسپورت زائران را بازگردانده و به‌صورت شفاف با مردم سخن بگویند.
تحلیل آگاه:
اربعین برای افغان‌ها؛ زیارت با تحقیر؟**
سال‌هاست که هزاران زائر شیعه افغانستانی با عشق و اعتقاد، عزم سفر به کربلا را دارند. اما آنچه در برابرشان قرار می‌گیرد، نه مسیر زیارت، بلکه دیواری از موانع اداری، تاخیرهای عمدی در صدور ویزا، سهمیه‌بندی بی‌منطق، و برخوردهای نابرابر از سوی سفارت‌های ایران در کابل و هرات است.
در سال‌های گذشته، صدور ویزا عمداً به‌گونه‌ای زمان‌بندی می‌شد که افغان‌ها پس از روز اربعین به عراق برسند — عملاً حذف تدریجی و خاموش از صفوف میلیونی زائران. حالا در سال ۱۴۰۴، با تعیین مبلغ گزاف ۵۰۰ دالر، و مجوزدهی محدود به شرکت‌های خاص، اربعین عملاً به مراسمی نیمه‌خصوصی و انحصاری برای «برخی ملت‌ها» بدل شده است، نه امت واحد حسینی.
جالب‌تر اینکه ایران از یک‌سو شعار وحدت اسلامی سر می‌دهد، و از سوی دیگر در عمل، با سیاست‌های ناعادلانه و رفتارهای نژادگرایانه، زائر افغانستانی را نه زائر که مزاحم می‌پندارد.
🔴 سؤال اساسی اینجاست:
اگر اربعین، نماد کرامت و عزت‌طلبی حسین (ع) است، چگونه می‌توان آن را با فشار، انحصار، و تبعیض مدیریت کرد؟ آیا عشق به حسین باید از دروازه‌هایی عبور کند که عزت انسان را زیر پا می‌گذارند؟
تصمیم ستاد اربعینی کابل، گرچه تلخ، اما منطقی، شجاعانه و در مسیر دفاع از عزت مردم افغانستان است. زمانی که یک کشور در برابر زائر توهین و تحمیل روا می‌دارد، پاسخ، نه تسلیم که حفظ کرامت است.
زائر باعزت افغان، تنها در صورتی باید راهی کربلا شود که این راه، مسیر احترام، اخوت، و کرامت باشد — نه بازار مکاره پول و انحصار سیاسی.
Leave feedback about this