افشای ویدئویی جنجالی از مقام پیشین طالبان در بلخ؛ اتهام فساد اخلاقی و روایت‌هایی از سوءاستفاده جنسی در سایه سکوت رسمی

منابعی از داخل گروه طالبان تأیید کرده‌اند که مولوی ضیاءالحق کریمی، رئیس پیشین طالبان در دانشگاه بلخ، به اتهام “رابطه نامشروع” با یک دختر بازداشت شده است. انتشار نوار تصویری مرتبط با این رویداد، بار دیگر موضوع فساد اخلاقی و دخترفروشی در میان شماری از مقام‌های این گروه را به‌صورت گسترده در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مطرح کرده است.

خبرگزاری آگاه:

براساس یک نوار تصویری که اخیراً در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، مولوی ضیاءالحق کریمی، رئیس سابق طالبان در دانشگاه بلخ، به اتهام داشتن رابطه جنسی خارج از چارچوب شرعی با یک دختر جوان بازداشت شده است.

منابع معتبر از داخل گروه طالبان روز سه‌شنبه، ۱۴ اسد/مرداد، به خبرنگار «آگاه» تأیید کرده‌اند که این رویداد مدتی پیش رخ داده، اما پی‌آمد آن تنها برکناری کریمی از سمت پیشین‌اش بوده است. به گفته این منابع، او هم‌اکنون در یکی از بخش‌های دانشگاه همچنان مشغول به کار است.

در این نوار تصویری، صدای فردی که گفته می‌شود کریمی است، شنیده می‌شود که در حال گفت‌وگو با افسران اطلاعاتی خود است. او ادعا می‌کند که “دختری برای درخواست کمک به خانه‌اش آمده”، در حالی که “در آن لحظه کسی در خانه نبوده است.”

منابع همچنین مدعی‌اند که در موارد مشابه، برخی مقام‌های طالبان دختران را پس از بازداشت به عقد موقت خود در می‌آورند یا آنان را به عنوان “هدیه” به دیگر افراد نزدیک به خود واگذار می‌کنند. این گزارش‌ها در حالی منتشر می‌شود که گروه طالبان همواره ادعا کرده‌اند که ساختار اداری آنان بر پایه‌ اصول اسلامی و اخلاقی استوار است.

پیش‌تر نیز گزارش‌هایی از فساد اخلاقی و سوءاستفاده جنسی در میان شماری از مقام‌های طالبان منتشر شده بود، اما در اکثر موارد، این افراد بدون مجازات جدی، تنها از سمت‌های خود برکنار شده یا مجدداً به مقام‌های دیگر منصوب شده‌اند.

📊 تحلیل آگاه:

افشای این نوار تصویری و روایت‌های منتشر شده پیرامون رفتارهای غیراخلاقی برخی از مقام‌های طالبان، پرسش‌هایی جدی در مورد مشروعیت اخلاقی ساختار حاکم در افغانستان تحت سلطه طالبان ایجاد کرده است.

طالبان در طول چهار سال گذشته کوشیده‌اند تا تصویری از “نظم اسلامی” و “حکومت‌داری سالم” ارائه دهند، اما افزایش گزارش‌های مرتبط با فساد اخلاقی و سوءاستفاده از زنان، به‌ویژه دختران جوان و بی‌پناه، می‌تواند مشروعیت این ادعاها را زیر سؤال ببرد.

از سوی دیگر، عدم پاسخ‌گویی سیستماتیک و نبود روند قضایی شفاف در قبال چنین پرونده‌هایی، نشان می‌دهد که عدالت تنها بر اساس منافع داخلی و روابط قدرت در درون ساختار طالبان تعریف می‌شود.

این‌که فردی با چنین اتهاماتی تنها از یک سمت به سمت دیگر جابه‌جا شود، نه تنها مصونیت متهمان را تقویت می‌کند، بلکه پیام روشنی به قربانیان احتمالی و جامعه‌ بین‌المللی ارسال می‌کند: در افغانستان امروز، عدالت همچنان امری تعلیقی و سیاسی است.