سازمان دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرده است که شورشیان «ام۲۳» مورد حمایت رواندا، در ماه جولای سال روان میلادی، دست‌کم ۱۴۰ غیرنظامی را در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو به قتل رسانده‌اند. این نهاد هشدار داده که شمار واقعی قربانیان ممکن است بیش از ۳۰۰ تن باشد.
خبرگزاری آگاه:
دیده‌بان حقوق بشر روز چهارشنبه، ۲۰ آگست، در گزارشی تازه گفت که کشتارهای گسترده در قلمرو «روچورو» با شیوه‌هایی به شدت هولناک صورت گرفته است. شورشیان «ام۲۳» غیرنظامیان را با سلاح سرد، اعدام‌های خیابانی و تیراندازی در کنار رودخانه‌ها هدف قرار داده‌اند.
در این گزارش آمده است که شماری از زنان و کودکان ساعت‌ها به‌زور منتقل شده و سپس به‌صورت دسته‌جمعی تیرباران شده‌اند. شاهدان عینی گفته‌اند که برخی از اجساد قربانیان در کنار جاده‌ها و مناطق مسکونی رها شده بود تا ایجاد رعب و وحشت کند.
دیده‌بان حقوق بشر از جامعه جهانی خواسته است که برای توقف این چرخه خشونت و پاسخگو ساختن عاملان کشتار، فشار بیشتری بر دولت رواندا و شورشیان ام۲۳ وارد کنند.
تحلیل آگاه:
آنچه در کنگو رخ داده، تنها یک فاجعه انسانی نیست؛ بلکه بار دیگر ضعف ساختارهای امنیتی و بین‌المللی در جلوگیری از جنایات دسته‌جمعی را آشکار می‌سازد. شورشیان ام۲۳ که سال‌هاست با حمایت مستقیم یا غیرمستقیم رواندا در شرق کنگو فعالیت دارند، نه تنها چالشی برای دولت کینشاسا، بلکه تهدیدی برای ثبات کل منطقه آفریقای مرکزی هستند.
این کشتار با یادآوری تلخ نسل‌کشی رواندا در دهه ۹۰، زنگ خطر دیگری را برای جهان به صدا درآورده است. امروز، درست در برابر چشمان جامعه جهانی، غیرنظامیان به جرم زندگی در منطقه‌ای مورد مناقشه قتل‌عام می‌شوند، بی‌آنکه عدالت فوری برقرار شود.
نکته مهم این است که بسیاری از قدرت‌های جهانی، به‌ویژه غرب، از کنگو به‌عنوان منبع حیاتی مواد معدنی کمیاب مانند «کبالت» و «کولتان» استفاده می‌کنند. این مواد در تولید تلفن‌های هوشمند، باتری‌ها و فناوری‌های نو حیاتی‌اند. اما همان جهان صنعتی که به منابع کنگو وابسته است، در برابر خونریزی در این کشور عملاً سکوت اختیار کرده است.
برای افغانستان، این فاجعه روایتی آشنا دارد: ملتی که قربانی جنگ‌های نیابتی، دخالت‌های خارجی و ضعف دولت‌های مرکزی می‌شود. همان‌گونه که طالبان و گروه‌های تروریستی در کشور ما بی‌محابا جان غیرنظامیان را می‌گیرند و جهان تنها با چند بیانیه محکومیت بسنده می‌کند، مردم کنگو نیز در چرخه‌ای مشابه گرفتار آمده‌اند.
اگر فشارهای جدی و پاسخگو‌سازی واقعی صورت نگیرد، خطر آن وجود دارد که این نوع کشتارها به یک «قاعده خاموش» در سیاست جهانی بدل شود؛ جایی که منافع اقتصادی و ژئوپولیتیک بر ارزش جان انسان‌ها ترجیح داده می‌شود.
کنگو امروز آینه‌ای است که باید جهان را تکان دهد: اگر در برابر چنین جنایتی بی‌عملی ادامه یابد، فردا هیچ ملتی از تکرار این تراژدی‌ها در امان نخواهد بود.
Leave feedback about this