وزارت انرژی اوزبیکستان اعلام کرده است که این کشور در مدرن‌سازی شبکه‌های برق افغانستان، نصب کنتورهای هوشمند و ساخت خطوط انتقال انرژی با طالبان همکاری خواهد کرد.
خبرگزاری آگاه
رسانه‌های قرغیزستان روز سه‌شنبه، ۱۸ سنبله، گزارش دادند که وزارت انرژی اوزبیکستان از برگزاری یک کنفرانس سرمایه‌گذاری در کابل خبر داده است.
در این نشست، مقام‌های اوزبیکستان، ترکمنستان، تاجیکستان و طالبان، همراه با نمایندگان سازمان‌های بین‌المللی و سفارتخانه‌ها حضور داشتند.
در جریان کنفرانس، توافق‌های مالی برای ساخت خطوط انتقال برق و ایستگاه‌های پست با ظرفیت ۲۲۰ تا ۵۰۰ کیلوولت امضا شد. مقام‌های اوزبیکستانی گفته‌اند که این پروژه احتمالاً تا سه‌ماه اول سال ۲۰۲۷ به بهره‌برداری خواهد رسید.
براساس گزارش‌ها، وزارت انرژی قزاقستان نیز اعلام کرده است که اوزبیکستان در فاصله مارچ تا دسامبر ۲۰۲۶، حدود ۹۰۰ میلیون کیلووات‌ساعت برق به این کشور صادر خواهد کرد.
همچنین، اوزبیکستان متعهد شده است که به افغانستان در بخش‌های فنی، از جمله مدرن‌سازی شبکه‌های توزیع برق و نصب کنتورهای هوشمند، کمک کند.
تحلیل آگاه
وابستگی شدید افغانستان به واردات برق، این کشور را به یکی از آسیب‌پذیرترین بازارهای انرژی در منطقه بدل کرده است. در چنین شرایطی، همکاری اوزبیکستان نه تنها به‌عنوان یک پروژه اقتصادی، بلکه به‌مثابه اهرم سیاسی نیز اهمیت دارد.
چند نکته کلیدی:
۱. انرژی به‌عنوان ابزار نفوذ: اوزبیکستان با سرمایه‌گذاری و تضمین انتقال برق، عملاً کابل را در مدار وابستگی بیشتر قرار می‌دهد؛ ابزاری که می‌تواند در مناسبات سیاسی و امنیتی آینده به کار گرفته شود.
۲. مشروعیت‌سازی برای طالبان: حضور رسمی طالبان در کنفرانس‌های منطقه‌ای و امضای توافق‌ها، این گروه را به‌عنوان شریک سیاسی-اقتصادی در سطح بین‌المللی معرفی می‌کند؛ امری که ممکن است بر روند به‌رسمیت‌شناخته‌شدن تأثیر بگذارد.
۳. بازیگران رقیب: ورود تاجیکستان، ترکمنستان و حتی قزاقستان به معادلات انرژی افغانستان، نشان‌دهنده رقابت منطقه‌ای برای دسترسی به بازارهای سودآور و تقویت نقش ژئوپولیتیک این کشورها است.
۴. پیامدهای داخلی: در حالی‌که طالبان وعده توسعه برق را می‌دهند، شهروندان هنوز با قطعی‌های طولانی مواجه‌اند و پروژه‌ها اغلب به کندی پیش می‌رود. اگر این توافق‌ها عملی نشود، نارضایتی عمومی افزایش خواهد یافت.
در کل، انرژی در افغانستان نه فقط یک نیاز حیاتی، بلکه میدان تازه‌ای از رقابت و معامله‌های سیاسی منطقه‌ای است؛ جایی که طالبان تلاش می‌کنند از «برق» به‌عنوان برگ برنده برای بقای قدرت‌شان استفاده کنند.
Leave feedback about this