هیأت آمریکایی به ریاست آدام بولر، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا در امور گروگان‌ها و با همراهی زلمی خلیل‌زاد، نماینده پیشین آمریکا در امور افغانستان، روز شنبه، ۲۲ سنبله، به کابل سفر کرد. وزارت خارجه طالبان اعلام کرد که در این دیدار، دو طرف بر تبادل زندانیان و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در افغانستان توافق کردند.
الجزیره به نقل از وزارت خارجه طالبان گزارش داده است که امیرخان متقی، وزیر خارجه این گروه، با هیأت آمریکایی درباره زندانیان آمریکایی و افغان در دو کشور گفت‌وگو کرده است.
دفتر ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی ریاست‌الوزرای طالبان، نیز تأیید کرد که مذاکرات برای تبادل زندانیان ادامه خواهد داشت و توافق‌هایی در این زمینه حاصل شده است. وزارت خارجه طالبان اعلام کرده است که هیچ موضوع پیچیده‌ای در روابط دوجانبه وجود ندارد و گفت‌وگوها در فضایی «همکاری‌محور» برگزار شده است.
با این حال، واشنگتن تا کنون واکنش رسمی به این دیدار نشان نداده است. محمودشاه حبیبی، شهروند افغان-آمریکایی که در سال ۲۰۲۲ در کابل بازداشت شد، شناخته‌شده‌ترین زندانی آمریکایی است و ایالات متحده پنج میلیون دلار جایزه برای ارائه اطلاعات درباره محل او تعیین کرده است. طالبان هرگونه دخالت در ناپدید شدن وی را رد کرده‌اند.
گزارش‌ها همچنین حاکی است که طالبان خواستار آزادی محمد رحیم، آخرین زندانی وابسته به طالبان در زندان گوانتانامو، هستند. پیش از این، سفر هیأت آمریکایی در ماه مارچ منجر به آزادی چندین شهروند آمریکایی از نزد طالبان شده بود، از جمله جورج گلزمن و مارک فریکس، که در ازای آزادی آن‌ها، برخی زندانیان طالبان و افغان آزاد شده بودند.
در دیدار کابل، آدام بولر و زلمی خلیل‌زاد درباره فرصت‌های سرمایه‌گذاری و تقویت روابط اقتصادی نیز با طالبان گفت‌وگو کردند. طالبان اعلام کرده‌اند که آماده همکاری اقتصادی و سیاسی با ایالات متحده هستند و هیچ مشکلی برای برقراری روابط عادی وجود ندارد.
تحلیل آگاه:
این دیدار نشان‌دهنده تلاش‌های واشنگتن و طالبان برای باز کردن مسیر مذاکرات محدود و کنترل‌شده است، اما همزمان با مخاطرات و ابهامات جدی همراه است. تبادل زندانیان، که تاکنون ابزار اصلی فشار و مذاکره در روابط دو کشور بوده، همچنان می‌تواند محل تنش و سوءتفاهم باشد.
واقعیت این است که طالبان همچنان شهروندان آمریکایی و افغان‌تبار را در زندان‌های خود نگاه می‌دارند و اختلاف لفظی بر سر «زندانی» یا «گروگان» نشان‌دهنده تفاوت نگاه سیاسی و حقوقی دو طرف است. از سوی دیگر، تأکید طالبان بر فرصت‌های سرمایه‌گذاری و گسترش روابط اقتصادی، تلاش این گروه برای مشروعیت بین‌المللی و کاهش فشار تحریم‌ها را منعکس می‌کند.
برای ایالات متحده، این مذاکرات فرصتی برای کاهش تنش و آزادی شهروندان خود است، اما بدون تضمین حقوقی و شفافیت، خطر استفاده سیاسی طالبان از شهروندان آمریکایی به عنوان ابزار چانه‌زنی باقی می‌ماند. به همین دلیل، تحلیلگران هشدار می‌دهند که واشنگتن باید ضمن ادامه مذاکرات، بر شفافیت و امنیت گروگان‌ها نظارت دقیق داشته باشد تا بحران انسانی و سیاسی گسترده‌تر نشود.
Leave feedback about this