وزیران خارجه چهار کشور همسایه و قدرتهای منطقهای در بیانیهای مشترک از طالبان خواستند حکومتی همهشمول ایجاد کند و حقوق اقوام و گروههای مذهبی افغانستان را به رسمیت بشناسد. این خواسته در حاشیه هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شد.
روز پنجشنبه، ۳ میزان، وزیران امور خارجه روسیه، چین، ایران و پاکستان در نیویورک و در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل بیانیهای مشترک درباره افغانستان صادر کردند.
در این بیانیه آمده است: «حاکمیت افغانستان باید بازتابدهنده منافع و آرمانهای همه اقشار جامعه این کشور باشد.» این کشورها بر ضرورت رعایت حقوق و نیازهای همه گروههای قومی و مذهبی تأکید کرده و راهحل بحران افغانستان را در سازوکارهای چندجانبه منطقهای مانند فرمت مسکو، سازمان همکاری شانگهای و نشستهای مشترک دانستند.
روسیه، چین و ایران پیشتر نیز بارها بر ضرورت تشکیل دولت فراگیر در افغانستان تأکید کرده بودند. با این حال، طالبان همواره مدعی بوده که حکومت کنونیاش همهشمول است.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، تمامی کرسیهای دولتی در اختیار این گروه قرار گرفت و چهرههای متخصص و با تجربه دولت پیشین کنار گذاشته شدند. بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل، اکثر مناصب حکومتی در افغانستان به مردان پشتون واگذار شده و سایر اقوام و زنان از ساختار قدرت کنار گذاشته شدهاند.
تحلیل آگاه:
خواست این چهار کشور برای تشکیل «حکومت فراگیر» در افغانستان پرسشهای جدی را برمیانگیزد. تجربه بیست سال جمهوریت نشان داد که در سایه شعار «فراگیر»، اغلب جاسوسان و مهرههای وابسته به کشورهای خارجی در ساختار دولت جا گرفتند و بهجای خدمت به مردم، منافع بیرونی را تأمین کردند.
اکنون نیز بیم آن میرود که مفهوم «فراگیر» در قاموس کشورهای منطقه، چیزی جز سهمخواهی سیاسی و نشاندن افراد وابسته به دستگاههای استخباراتی خارجی بر کرسیهای کلیدی نباشد. این رویکرد نه تنها بحران افغانستان را حل نمیکند، بلکه چرخه بیاعتمادی و وابستگی را عمیقتر خواهد ساخت.
افغانستان به حکومتی نیاز دارد که بر مبنای شایستهسالاری بنا شود، نه تقسیمبندیهای قومی و سهمیهبندی سیاسی. تنها از راه تکیه بر تخصص، تجربه و صداقت ملی میتوان نظامی ساخت که هم پاسخگوی مردم باشد و هم در برابر فشارهای خارجی استقلال خود را حفظ کند.
Leave feedback about this