آگاه: منابع محلی در ولایت خوست میگویند جهادمحمد گل نوای، از افسران کماندوی وزارت دفاع پیشین افغانستان، هنگام ورود به مرز بلاروس بازداشت و شکنجه شده و اکنون در یکی از شفاخانههای آن کشور تحت نظارت پولیس بستری است.
منابع روز یکشنبه، ۱۳ میزان، در گفتگو با روزنامه ۸صبح تأیید کردند که نوای پس از سقوط نظام جمهوری، بهدلیل تهدیدات امنیتی از سوی طالبان ناچار به خروج از کشور از مسیرهای غیرقانونی شده بود.
به گفته منابع، او در جریان بازداشت، بهشدت شکنجه شده و بهدلیل عدم رسیدگی پزشکی، یکی از دستانش سیاه و در نهایت قطع شده است.
منابع افزودهاند که مقامهای بلاروس بهرغم وخامت وضعیت جسمی او، مدتها از انتقال وی به شفاخانه خودداری کردند.
این حادثه در حالی رخ میدهد که در ماههای اخیر، دهها تن از نظامیان پیشین افغانستان در مسیر مهاجرت با رفتارهای غیرانسانی مرزبانان کشورهای اروپایی مواجه شدهاند.
همزمان گزارشهایی از بازداشت، شکنجه و حتی اعدام نظامیان سابق توسط طالبان در داخل افغانستان نیز منتشر شده است.
تحلیل آگاه
ماجرای جهادمحمد گل تنها یک تراژدی فردی نیست؛ روایتی دردناک از فراموششدن قهرمانان یک ملت است.
کسانی که سالها در صف نخست دفاع از افغانستان جنگیدند، اکنون میان مرزهای سرد و بیرحم اروپا سرگرداناند و قربانی سیاستهای دوگانه شرق و غرب میشوند.
در حالیکه طالبان در داخل کشور بسیاری از نظامیان پیشین را «دشمن» میدانند و سرکوب میکنند، کشورهای مدعی حقوق بشر نیز در بیرون مرزها آنان را با خشونت و تحقیر میرانند.
این فاجعه، بازتاب شکست جمعی جامعه جهانی در قبال افغانستان است؛ کشوری که نه در میدان جنگ امنیت یافت و نه در مسیر مهاجرت کرامت.
رفتار بلاروس با مهاجران افغان، اگرچه بخشی از سیاست فشار مینسک بر اتحادیه اروپاست، اما از منظر اخلاقی و انسانی، غیرقابل توجیه است. این کشور با استفاده از پناهجویان بهعنوان ابزار سیاسی، اصول بنیادین حقوق بشر را زیر پا گذاشته است.
در سوی دیگر، سکوت دولتهای غربی و نهادهای بینالمللی در برابر چنین جنایاتی، یادآور رها کردن افغانستان پس از ۲۰ سال حضور نظامی و وعدههای توخالی درباره “دفاع از آزادی و انسانیت” است.
جهادمحمد گل امروز در شفاخانهای در بلاروس زنده است، اما داستان او نشان میدهد افغانستانِ پس از سقوط، تنها سرزمینی بیصاحب نیست؛ بلکه وجدان جهانی نیز در قبال آن سقوط کرده است.


Leave feedback about this