خبرگزاری آگاه:
دفتر ارگ تحت اداره طالبان اعلام کرده است که هبتالله آخندزاده، رهبر این گروه، والیها و فرماندهان نظامی چند ولایت و قولاردوی مهم کشور را تغییر داده است. این تغییرات شامل ولایتهای هلمند، بدخشان و ارزگان و همچنین قولاردوهای ۲۱۵ العزم و ۲۱۷ عمری میشود.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، در بیانیهای گفته است که محمد اسماعیل بهعنوان والی بدخشان، امانالدین منصور بهعنوان والی هلمند و عبدالرحمن قندوزی بهعنوان والی ارزگان منصوب شدهاند.
در بخش نظامی نیز، محمد ایوب خالد به فرماندهی قولاردوی ۲۱۵ العزم گماشته شده، در حالیکه شرافالدین تقی، فرمانده پیشین این قولاردو، اکنون مسئولیت قولاردوی ۲۱۷ عمری را بر عهده دارد. همچنین امانالدین منصور، پس از فرماندهی قولاردوی ۲۱۷ عمری، حالا بهعنوان والی جدید هلمند تعیین شده است.
بر بنیاد این اعلامیه، عنایتالله شجاع، والی پیشین ارزگان، به سمت معین سرحدی وزارت امور سرحدات منصوب گردیده است.
منابع محلی در ولایتهای مربوطه به خبرگزاری آگاه گفتهاند که این جابهجاییها در پی تشدید درگیریها در جنوب و شمال کشور، بهویژه در مرز با پاکستان، صورت گرفته است.
در هفتههای گذشته، طالبان در تلاش بودهاند تا ساختار فرماندهی خود را در مناطق مرزی تقویت کنند. بهویژه در هلمند و بدخشان، که تنشهای امنیتی و درگیریهای مرزی افزایش یافته است.
پیش از این نیز، عبدالمنان محمود به عنوان والی نیمروز و محمداسماعیل راسخ بهعنوان فرمانده پولیس جوزجان تعیین شده بودند.
🧭 تحلیل آگاه:
تحلیلگران سیاسی و امنیتی میگویند این تغییرات گسترده در ردههای بلند طالبان نشاندهنده دو هدف است:
نخست، تلاش برای تحکیم انسجام داخلی و کنترل میدانی در شرایط بحرانی بهویژه پس از درگیریهای مرزی با پاکستان؛ دوم، مهار اختلافات جناحی در میان چهرههای نظامی و سیاسی طالبان.
به باور کارشناسان، طالبان در حال حاضر با چالشهای چندگانه روبهرو هستند — از یکسو فشار نظامی و سیاسی پاکستان، و از سوی دیگر نارضایتی درونگروهی میان فرماندهان مناطق مختلف.
تغییرات در قولاردوهای مهم ۲۱۵ العزم (در جنوب) و ۲۱۷ عمری (در شمال) را میتوان نشانهای از بیاعتمادی رهبری طالبان نسبت به فرماندهان محلی و نیاز به بازسازی زنجیره فرماندهی دانست.
در کنار این، برخی تحلیلگران معتقدند که هبتالله آخندزاده با این تغییرات میکوشد چهرههای وفادارتر به خود را در رأس ساختارهای نظامی و ولایتی قرار دهد تا از بروز شورشهای درونی یا انشعابهای احتمالی جلوگیری کند.
در نهایت، این جابهجاییها، اگرچه در ظاهر شکلی از بازسازی اداری دارد، اما در عمق خود بازتابدهندهی بحران مدیریت، فشارهای بیرونی و شکنندگی ساختار قدرت طالبان است.


Leave feedback about this