ایالات متحده و اتحادیه اروپا به یک توافق تجاری جدید دست یافته‌اند که در ظاهر راهی برای کاهش تنش‌های اقتصادی است، اما در باطن نشانه‌ای از فشار یک‌جانبه آمریکا بر متحدان سنتی‌اش. این توافق که شامل اعمال تعرفه ۱۵ درصدی و تعهد اروپا به خرید گسترده انرژی و تسلیحات از واشنگتن است، بیش از آن‌که سازش باشد، تسلیم در برابر دیپلماسی تهدیدمحور ترامپ به‌نظر می‌رسد.
📰 متن خبر:
به گزارش خبرگزاری آگاه، خبرگزاری رویترز روز یک‌شنبه، ۲۷ جولای، از نهایی‌شدن یک توافق تجاری جدید میان ایالات متحده و اتحادیه اروپا خبر داد که هدف آن مهار تنش‌های تجاری میان دو متحد اصلی بلوک غرب عنوان شده است.
بر اساس این توافق، کالاهای وارداتی از اروپا به آمریکا مشمول تعرفه ۱۵ درصدی خواهند شد. در مقابل، اتحادیه اروپا متعهد شده است مقادیر گسترده‌ای از انرژی فسیلی (گاز مایع و نفت شیل) و تجهیزات نظامی ساخت ایالات متحده را خریداری کند.
این توافق در پی سفر اورزولا فن درلاین، رئیس کمیسیون اروپا، به اسکاتلند و دیدار با دونالد ترمپ، رئیس‌جمهور آمریکا، صورت گرفته است. ترمپ در این دیدار، بار دیگر از کسری تجاری عظیم آمریکا با اروپا ابراز نارضایتی کرده و هشدار داده بود که اگر توافقی حاصل نشود، تعرفه واردات کالاهای اروپایی ممکن است به ۳۰ درصد افزایش یابد.
اتحادیه اروپا، که پیش‌تر به‌دنبال توافقی بدون تعرفه بود، اکنون به‌ناچار تعرفه ۱۵ درصدی را به‌عنوان گزینه «کم‌هزینه‌تر» پذیرفته است تا از تهدید شدیدتر جلوگیری کند.
🔍 تحلیل آگاه:
دونالد ترمپ نشان داده است که در دیپلماسی اقتصادی، حتی میان متحدان، جایی برای رعایت ملاحظه‌های سنتی باقی نمی‌گذارد. او اتحادیه اروپا را مشابه چین یا سایر رقبا در نظر گرفته و با زبان فشار و تعرفه با آن سخن می‌گوید. این توافق، اگرچه در ظاهر مصالحه‌ای است، اما ماهیت آن چیزی نیست جز تجارت از موضع زور.
اتحادیه اروپا با بحران‌های داخلی، رکود اقتصادی، بحران انرژی ناشی از جنگ اوکراین و کاهش اتکای خود به روسیه مواجه است. در چنین شرایطی، به‌نظر می‌رسد این اتحادیه چاره‌ای جز پذیرش شروط آمریکا نداشته باشد. تعهد به واردات انرژی و تجهیزات نظامی، نشان‌دهنده وابستگی فزاینده اروپا به آمریکا در دوران پسااوکراین است.
روابط سنتی آمریکا و اروپا همواره بر پایه همکاری آزاد و سود متقابل تعریف می‌شد، اما توافق اخیر نشان می‌دهد که منافع ملی آمریکا تحت حاکمیت ترمپ به‌گونه‌ای تعریف شده‌اند که حتی از متحدان نیز هزینه امنیت، انرژی و تجارت طلب می‌شود. این رویکرد، آینده همکاری‌های ترانس‌آتلانتیک را وارد فاز جدیدی از بی‌اعتمادی خواهد کرد.
آمریکا به‌خوبی می‌داند که انرژی و تسلیحات، دو ابزار استراتژیک برای حفظ رهبری جهانی‌اش هستند. با دور نگه‌داشتن اروپا از انرژی روسیه و جایگزین‌کردن آن با گاز مایع آمریکایی، و همچنین صادرات سلاح به‌جای تولید بومی اروپایی، واشنگتن کنترل مستقیم‌تری بر اراده سیاسی اروپا پیدا می‌کند.
این توافق برای کشورهای دیگر، به‌ویژه در آسیا، آمریکای لاتین یا خاورمیانه، یک پیام روشن دارد: آمریکا در دکترین ترمپ، حتی با نزدیک‌ترین متحد خود هم با زبان تهدید و اولتیماتوم سخن می‌گوید. وابستگی بیش‌ازحد به واشنگتن می‌تواند در بزنگاه‌های سیاسی به تجارت تحمیلی یا باج‌گیری اقتصادی منجر شود.
توافق تجاری جدید میان آمریکا و اروپا نه‌تنها از یک تنش جلوگیری نکرد، بلکه نشانه‌ای از زوال تدریجی اصول همبستگی و برابری میان متحدان غربی است. سیاست «اول آمریکا» در دوران ترمپ، مفهوم اتحاد را به «همکاری مشروط به امتیازدهی» تبدیل کرده است. اروپا ممکن است امروز با پذیرش تعرفه ۱۵ درصدی از تهدید ۳۰ درصدی بگریزد، اما در بلندمدت، باید برای دفاع از استقلال اقتصادی‌اش، سیاست‌های مستقل‌تر و ساختار تجاری مقاوم‌تری را در پیش بگیرد.
Leave feedback about this