یونیسف: کودکان بیش از نیمی از قربانیان زلزله شرق افغانستان‌اند

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) اعلام کرده است که کودکان بیش از نیمی از قربانیان زمین‌لرزه اخیر در شرق افغانستان را تشکیل می‌دهند. این نهاد هشدار داده که بحران انسانی کودکان افغان با این فاجعه ابعاد تازه و وخیم‌تری پیدا کرده است.

خبرگزاری آگاه:
یونیسف روز دوشنبه (۲۵ سنبله) در گزارشی اعلام کرد که زمین‌لرزه اخیر در شرق افغانستان بیش از نیم میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده و بخش بزرگی از قربانیان آن را کودکان تشکیل می‌دهند. به گفته این نهاد، بسیاری از خانواده‌ها در این رویداد از هم پاشیده و خانه و امنیت خود را از دست داده‌اند.

یونیسف تأکید کرده است که کودکان افغانستان پیش از این نیز در میان یکی از سخت‌ترین بحران‌های بشری جهان زندگی می‌کردند و اکنون با زلزله اخیر، وضعیت آنان دشوارتر و آسیب‌پذیری‌شان بیشتر شده است.

این نهاد افزوده که با وجود دشواری‌های دسترسی به مناطق دورافتاده و زلزله‌زده، خدمات نجات‌بخش شامل تداوی کودکان دچار سوءتغذیه، تأمین آب پاک، خدمات صحی، حمایت روانی برای زنان و کودکان و کمک نقدی اضطراری به خانواده‌های آسیب‌دیده را فراهم کرده است.

یونیسف همچنین اعلام کرده که برای شش ماه آینده نیاز به ۲۲ میلیون دالر کمک دارد تا بتواند بیش از ۴۰۰ هزار تن، از جمله ۲۱۲ هزار کودک را تحت پوشش خدمات بشردوستانه قرار دهد.

پیش‌تر، سازمان نجات کودکان نیز گفته بود که دست‌کم ۲۶۰ هزار کودک از اثرات زلزله اخیر متأثر شده و به کمک فوری نیازمندند.

تحلیل آگاه:
زلزله اخیر در شرق افغانستان بار دیگر نشان داد که کودکان نخستین و اصلی‌ترین قربانی بحران‌های طبیعی و انسانی در کشور هستند. افغانستان پیش از این هم با فقر گسترده، سوءتغذیه، کمبود خدمات صحی و محرومیت آموزشی روبه‌رو بود و اکنون فجایع طبیعی، فشار مضاعفی بر زندگی میلیون‌ها کودک وارد کرده است.

بی‌عملی طالبان در ایجاد زیرساخت‌های امدادی و ناتوانی در مدیریت بحران، وضعیت را برای خانواده‌ها وخیم‌تر کرده است. در چنین شرایطی، بار اصلی کمک‌رسانی بر دوش نهادهای بین‌المللی مانند یونیسف افتاده؛ در حالی که منابع این نهادها نیز محدود و وابسته به حمایت جامعه جهانی است.

اگر کمک‌های فوری و پایدار فراهم نشود، پیامدهای زلزله اخیر تنها به تلفات جانی محدود نخواهد بود، بلکه می‌تواند باعث افزایش موج سوءتغذیه، بیماری، بی‌خانمانی و محرومیت آموزشی کودکان شود. تداوم چنین وضعیتی، آینده افغانستان را بیش از پیش در معرض بحران انسانی عمیق و طولانی‌مدت قرار خواهد داد.