۹۰ درصد از کمک‌های بشردوستانه موسسه «اومه» در بامیان به جنگجویان طالبان میرسد

منابع محلی در بامیان به خبرگزاری آگاه گزارش داده‌اند که موسسه «اومه» بسته‌های غذایی خود را با هدف حمایت از خانواده‌های شهدا، معلولان و نیازمندان توزیع کرده، اما بیش از ۹۰ درصد آن به جنگجویان طالبان رسیده است.

خبرگزاری آگاه

براساس روایت منابع آگاه، این دور توزیع شامل ۱۱۰۰ بسته غذایی بود که هر کدام حاوی ۵۰ کیلو آرد، ۲۴ کیلو برنج، ۱۵ لیتر روغن، ۱۰ کیلو لوبیا، ۱۰ کیلو دال و ۲۰ کیلو شکر بوده است. با این حال، بخش عمده کمک‌ها به جنگجویان طالبان اختصاص یافته و تنها مقدار اندکی به معلولان و خانواده‌های نیازمند واقعی رسیده است.

یکی از باشندگان بامیان به خبرگزاری آگاه گفت: «طالبان از نام یتیم و معلول سوءاستفاده می‌کنند. کمک‌هایی که باید بر سر سفره فقیر برسد، مستقیم به دست طالبان می‌افتد.»

یک منبع دیگر افزود: «این نخستین بار نیست. موسسه اومه در سال چندین بار به همین شیوه کمک می‌آورد و طالبان زیر نام نیازمندان آن را میان افراد خودشان تقسیم می‌کنند.»

باشندگان هشدار داده‌اند که ادامه چنین روندی تنها باعث تقویت طالبان و محروم ماندن نیازمندان واقعی می‌شود.

تحلیل آگاه

این رویداد نشان‌دهنده ضعف شدید نظارت و شفافیت در روند کمک‌رسانی در مناطق تحت سلطه طالبان است. وقتی موسسات خیریه و امدادرسانی بدون بررسی دقیق توزیع، منابع خود را در اختیار گروهی قرار می‌دهند که خود عامل سرکوب و محدودیت‌های اجتماعی است، کمک‌های بشردوستانه به ابزار تقویت ساختارهای قدرت طالبان تبدیل می‌شوند.

پیامد مستقیم این اقدام، ادامه فقر و محرومیت در میان خانواده‌های نیازمند واقعی است و موجب بی‌اعتمادی جامعه محلی به نهادهای امدادی و بین‌المللی می‌شود. از منظر روانی، این موضوع احساس ناامنی و بی‌عدالتی را در میان مردم افزایش می‌دهد و انگیزه مشارکت در برنامه‌های امدادی را کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، توزیع منابع محدود به جنگجویان طالبان، نه تنها توانمندسازی جامعه را به تأخیر می‌اندازد، بلکه بر سرمایه انسانی و اجتماعی منطقه تأثیر منفی می‌گذارد و زمینه را برای تثبیت قدرت گروه طالبان فراهم می‌سازد. در نهایت، این مسئله به وضوح نشان می‌دهد که بدون شفافیت، نظارت مستقل و مکانیزم‌های حسابرسی، هر گونه کمک بشردوستانه می‌تواند ناخواسته به تقویت گروه‌های مسلح و ادامه بحران انسانی منجر شود.