ابهام در روایت طالبان؛ سه تن از عاملان تیراندازی خونین در بامیان تسلیم شدند

در پی حمله مرگ‌بار بر نمازگزاران در قریه محمدکیچه ولسوالی شیبر ولایت بامیان، سه تن از عاملان احتمالی این رویداد خود را به اداره محلی طالبان تسلیم کرده‌اند. با این حال، روایت رسمی طالبان درباره انگیزه و وابستگی این افراد، با ابهام و تناقض همراه است.

به گزارش خبرگزاری آگاه، دفتر مطبوعاتی والی طالبان در بامیان اعلام کرده است که سه تن از عاملان تیراندازی اخیر در ولسوالی شیبر «داوطلبانه» خود را به اداره محلی طالبان تسلیم کرده‌اند. این افراد در منطقه جلمیش ولسوالی شیبر، هنگام سفر والی طالبان به این منطقه، به نیروهای امنیتی معرفی شدند.

اما منابع محلی و تحلیل‌گران روایت رسمی طالبان را ناکافی می‌دانند. طالبان تاکنون جزئیاتی درباره هویت، انگیزه یا وابستگی این افراد منتشر نکرده و روایت تازه آنان با اعلامیه اولیه‌شان در تضاد است.

چند شب پیش، در حمله‌ای مسلحانه بر نمازگزاران در قریه محمدکیچه، به گفته منابع مردمی، دست‌کم ۶ تن کشته و بیش از ۳۰ تن دیگر زخمی شدند. اداره محلی طالبان در اعلامیه اولیه تنها از زخمی شدن ۱۰ نفر یاد کرده و این حمله را «خصومت شخصی» معرفی کرده بود.

منابع محلی اکنون به خبرگزاری آگاه گفته‌اند که مهاجمان از افراد نزدیک به حلقات سلفی در قریه جلمیش بوده‌اند که اخیراً به داعش پیوسته‌اند. با این حال طالبان از پذیرش رسمی وابستگی آنان به گروه‌های تندرو خودداری کرده‌اند.

این نخستین بار نیست که طالبان در برابر حملات مشابه با روایت‌های ناقص و متناقض ظاهر می‌شوند. در گذشته نیز در ماجرای حمله بر گردشگران خارجی در بازار بامیان، عاملان اصلی شناسایی و بازداشت نشدند.

منابع محلی همچنین می‌گویند که خصومت میان اهالی جلمیش و طالبان ریشه در حذف و طرد افراد این قریه از بدنه حکومت دارد؛ چنان‌که شماری از افراد جلمیش که در پست‌های کلیدی کار می‌کردند، بدون دلیل برکنار شدند.

تحلیل آگاه:

بامیان، که زمانی یکی از ولایت‌های امن افغانستان به‌شمار می‌رفت، اکنون شاهد افزایش رویدادهای خونین و ناامنی است. طالبان در ظاهر این اتفاقات را به «خصومت‌های شخصی» یا «داوطلبانه بودن همکاری مردم» تقلیل می‌دهند، اما واقعیت‌های میدانی نشان می‌دهد که نفوذ گروه‌های تندرو، به‌ویژه شاخه‌های وابسته به داعش، در حال افزایش است.

تحلیل‌گران باور دارند طالبان با روایت‌های گزینشی و متناقض، می‌کوشند ناکامی‌های امنیتی خود را پنهان کنند و مسئولیت حملات را سبک جلوه دهند. اما تداوم این سیاست، اعتماد عمومی را بیشتر خدشه‌دار کرده و می‌تواند بامیان را به کانون تازه‌ای از ناامنی‌های سازمان‌یافته بدل سازد.