محکمه عالی طالبان اعلام کرده است که ۱۶ نفر، از جمله شش زن، در ولایت‌های کاپیسا و خوست به اتهام‌های «رابطه جنسی خارج از ازدواج» و «فرار از منزل» در ملأعام شلاق زده شدند؛ اقدامی که بار دیگر موجی از انتقادها علیه سیاست‌های قضایی این گروه برانگیخته است.
به گزارش آگاه، محکمه‌های محلی طالبان هر یک از این افراد را به تحمل ۳۹ ضربه شلاق محکوم کرده‌اند. از میان مجازات‌شدگان، ۱۳ نفر در کاپیسا و سه نفر در خوست شلاق خورده‌اند.
طالبان هیچ جزئیاتی درباره هویت این افراد ارائه نکرده است.
در محاکم طالبان متهمان نه تنها از روند شفاف قضایی محروم‌اند، بلکه عملاً هیچ‌گونه حق دسترسی به وکیل مدافع یا دادرسی عادلانه ندارند. با این وجود، این گروه اعمال چنین مجازات‌هایی را بخشی از «اجرای شریعت اسلامی» می‌خواند.
محاکم طالبان روزانه در نقاط مختلف افغانستان افرادی را به اتهام‌های مختلف متهم کرده و به شلاق یا مجازات‌های مشابه محکوم می‌کنند. تنها در هفته گذشته، دست‌کم ۲۷ نفر در کابل، تخار و بلخ به اتهام‌های «روابط نامشروع»، فروش مشروبات الکلی و تابلیت‌های نشئه‌آور شلاق خورده‌اند.
این در حالی است که سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی بارها مجازات بدنی را مصداق شکنجه و نقض جدی حقوق بشر خوانده و خواستار توقف فوری آن در افغانستان شده‌اند. با این حال، طالبان به اجرای چنین احکام ادامه می‌دهد.
🔎 تحلیل آگاه
مجازات شلاق در افغانستان تحت حاکمیت طالبان، بیش از آنکه نشانه اجرای عدالت باشد، بیانگر سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای است که این گروه برای کنترل اجتماعی به کار می‌برد. در نبود روندهای عادلانه قضایی، این مجازات‌ها بیشتر به نمایش قدرت و ترساندن جامعه شباهت دارد تا اجرای قانون.
سه نکته در این میان قابل توجه است:
- فقدان دادرسی عادلانه:
هیچ‌یک از متهمان امکان دفاع حقوقی یا حضور وکیل در محاکم طالبان را ندارند. حکم شلاق در واقع بدون بررسی شفاف صادر می‌شود و بیشتر شبیه تصمیم سیاسی یا مذهبی است تا یک روند قضایی. - ابعاد اجتماعی:
اجرای شلاق در ملأعام نه تنها موجب تحقیر شدید افراد می‌شود، بلکه پیام روانی سنگینی بر جامعه تحمیل می‌کند. این اقدام، به‌ویژه علیه زنان، نوعی سرکوب ساختاری است که جایگاه اجتماعی آنان را تضعیف‌تر می‌سازد. - پیامدهای بین‌المللی:
تداوم چنین سیاست‌هایی مشروعیت طالبان را در سطح بین‌المللی بیش از پیش تضعیف می‌کند. هرچند این گروه ادعا دارد که به شریعت عمل می‌کند، اما این رفتارها فاصله افغانستان با جامعه جهانی را افزایش داده و هرگونه امید به به‌رسمیت‌شناسی حکومت طالبان را کمرنگ‌تر می‌سازد.
جمع‌بندی:
شلاق زدن ۱۶ نفر دیگر در کاپیسا و خوست، صرفاً ادامه همان چرخه‌ای است که طالبان چهار سال است دنبال می‌کنند: حکومتی مبتنی بر مجازات، نه عدالت؛ و رویکردی که بیش از همه، مردم عادی افغانستان را قربانی می‌سازد.
Leave feedback about this