خبرگزاری آگاه: پاکستان تصمیم گرفته است ۱۶ اردوگاه مهاجران افغان را در خیبر پختونخوا، بلوچستان و پنجاب مسدود کند؛ اقدامی که بیش از ۹۰ هزار نفر را در معرض آوارگی قرار خواهد داد و نگرانی‌های جدی سازمان ملل درباره بازگشت امن و داوطلبانه مهاجران را برانگیخته است.
به گزارش آگاه به نقل از روزنامه دان، اردوگاه‌های موردنظر در هری‌پور، چترال و دیرعلیا در خیبر پختونخوا، چاغی، لورلایی، قلعه سیف‌الله، پشین و کویته در بلوچستان و میانوالی در پنجاب قرار دارند. بر اساس اطلاعیه وزارت امور ایالتی و مناطق مرزی پاکستان، زمین‌ها و دارایی‌های غیرمنقول این اردوگاه‌ها به حکومت‌های استانی و معاونان کمیساران ولسوالی‌ها تحویل داده خواهد شد.
بیشتر این اردوگاه‌ها در اوایل دهه ۱۹۸۰ و پس از تهاجم شوروی به افغانستان ایجاد شده‌اند و محل سکونت نسل‌های مختلف مهاجران افغان بوده‌اند.
پاکستان همچنین روند بازگشت مهاجران افغان با کارت‌های ثبت «پی‌او‌آر» را از اول سپتامبر آغاز کرده و استدلال می‌کند که جنگ در افغانستان پایان یافته و مهاجران باید به کشورشان بازگردند.
کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نسبت به این تصمیم ابراز نگرانی کرده و تأکید دارد که بازگشت مهاجران باید «داوطلبانه، مرحله‌ای، امن و با کرامت» انجام شود. قیصر خان افریدی، سخنگوی کمیساریای عالی، به دان گفت: «بسیاری از افرادی که تحت تأثیر این تصمیم قرار می‌گیرند، سال‌ها در این اردوگاه‌ها زندگی کرده‌اند و جابجایی اجباری آنها پیامدهای انسانی و اجتماعی سنگینی خواهد داشت.»
🔎 تحلیل آگاه
تصمیم پاکستان برای بستن ۱۶ اردوگاه مهاجران افغان بیش از آنکه صرفاً یک اقدام اداری باشد، نمادی از فشار بر جمعیت پناهجویان در این کشور است. بسیاری از این افراد نسل‌هایی است که در پاکستان متولد شده‌اند و زندگی طولانی در اردوگاه‌ها تجربه کرده‌اند. جابجایی اجباری آنها بدون برنامه‌ریزی جامع انسانی، نه تنها زندگی روزمره و معیشت‌شان را تهدید می‌کند، بلکه تبعات اجتماعی و اقتصادی گسترده‌ای برای خود پاکستان نیز خواهد داشت.
این اقدام همچنین نشان می‌دهد که دولت پاکستان بیش از آنکه نگران حقوق مهاجران باشد، اولویت را به ملاحظات امنیتی و سیاسی داده است. استدلال آنها مبنی بر پایان جنگ در افغانستان و لزوم بازگشت مهاجران، در حالی مطرح می‌شود که وضعیت امنیتی و اقتصادی افغانستان هنوز شکننده است و بسیاری از خانواده‌ها قادر به بازگشت امن نیستند.
سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی بارها تأکید کرده‌اند که بازگشت مهاجران باید داوطلبانه و با کرامت انجام شود. نادیده گرفتن این اصول می‌تواند به بحران انسانی جدید منجر شود و مهاجران را به سمت فقر، بی‌خانمانی و آسیب‌های اجتماعی سوق دهد.
به عبارت دیگر، این تصمیم پاکستان نه تنها تهدیدی برای مهاجران افغان است، بلکه نمونه‌ای از کوتاهی‌های سیاست‌های منطقه‌ای در مدیریت مساله پناهندگان به شیوه‌ای انسانی و پایدار نیز محسوب می‌شود. اگر بازگشت‌ها با اجبار پیش رود، تبعات آن فراتر از مرزها، در تعاملات سیاسی و اجتماعی منطقه نیز تأثیر خواهد گذاشت.
Leave feedback about this