هبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان، به باور خود استفاده مردم از اینترنت را موجب ضیاع وقت و به کارگیری آن برای «مقاصد حرام و منفی» دانسته و محدودسازی شبکه را برای کنترل جامعه ضروری اعلام کرده است. این تصمیم در حالی اتخاذ میشود که قطع و محدودسازی اینترنت در سراسر افغانستان پیامدهای گسترده اقتصادی، آموزشی و اجتماعی به همراه داشته است.
سمیع یوسفزی، خبرنگار، به نقل از منابعی در میان طالبان گزارش داده است که تصمیم نهایی هبتالله آخوندزاده برای محدودسازی اینترنت در حال اجراست و یک لایحه ویژه در این زمینه در دست تدوین است.
به گفته این خبرنگار، محدودیتها ممکن است شامل ممنوعیت دسترسی به اینترنت در ساعات شب یا محدودسازی آن تنها به نهادهای دولتی، تجاری و سفرهای ضروری باشد، مشابه مدل کره شمالی. قطع ۴۸ ساعته اخیر اینترنت در سراسر کشور، آزمایشی برای بررسی امکانپذیری این طرح بوده که به دلیل مشکلات تخنیکی فراتر از زمان برنامهریزی شده ادامه یافت.
منابع میگویند هبتالله باور دارد که اینترنت ۹۵ درصد مردم را به سمت فعالیتهای منفی سوق میدهد و وقت آنان را تلف میکند. وی محدودسازی این شبکه را ابزاری برای کنترل جامعه میداند.
ناظران هشدار میدهند که در جهانی که پیشرفت اقتصادی، آموزشی و فناوری به اینترنت وابسته است، محدودسازی گسترده شبکه میتواند افغانستان را به عقب بازگرداند و پیامدهای جبرانناپذیری داشته باشد.
تحلیل آگاه:
دیدگاه طالبان درباره اینترنت نمونهای از کنترل شدید اجتماعی و قدرتنمایی این گروه است. در حالی که اینترنت میتواند ابزاری برای توسعه، آموزش و کسبوکار باشد، طالبان آن را به چشم تهدیدی برای نظم اجتماعی و اخلاقی میبینند. محدود کردن دسترسی به شبکههای دیجیتال به بهانه «مقاصد حرام و ضیاع وقت»، باعث فشار اقتصادی بر کسبوکارها، کاهش دسترسی دانشآموزان و دانشجویان به آموزش و مهاجرت نخبگان خواهد شد.
این سیاست نه تنها اعتماد عمومی را کاهش میدهد، بلکه تابآوری اجتماعی و ظرفیت جامعه برای توسعه پایدار را تضعیف میکند. تجربه محدودسازی اینترنت در افغانستان نشان میدهد که حکومت طالبان، حتی به قیمت آسیب به زندگی روزمره شهروندان، بر نمایش کنترل و قدرت خود تأکید دارد؛ اقدامی که میتواند نارضایتی عمومی را افزایش داده و آینده کشور را در معرض بحرانهای عمیقتر قرار دهد.


Leave feedback about this