خبرگزاری آگاه:
کریکت بورد افغانستان اعلام کرده است که در واکنش به کشته‌شدن شماری از بازیکنان افغان در حمله هوایی ارتش پاکستان در ولایت پکتیکا، مسابقه‌ی آینده با تیم ملی پاکستان را لغو کرده است.
در اعلامیه‌ای که بامداد شنبه، ۲۶ میزان، از سوی این نهاد منتشر شد، آمده است که سه بازیکن افغان به نام‌های کبیر، صبغت‌الله و هارون همراه با پنج تن دیگر در ولسوالی ارگون پکتیکا در نتیجه‌ی یک «حمله‌ی ناجوانمردانه رژیم پاکستان» جان باخته‌اند و هفت تن دیگر زخمی شده‌اند.
به‌گفته کریکت بورد افغانستان، این بازیکنان پس از شرکت در یک مسابقه‌ی دوستانه در شهر شرنه، در مسیر بازگشت به ارگون هدف حمله قرار گرفتند. این نهاد با ابراز اندوه عمیق، این رویداد را «ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه‌ی ورزشی کشور» توصیف کرده و با خانواده‌های قربانیان و مردم پکتیکا ابراز همدردی نموده است.
در اعلامیه افزوده شده است که به‌منظور احترام به قربانیان و اعتراض به حملات اخیر، دیدار بیست‌آوره تیم ملی افغانستان و پاکستان که قرار بود در اواخر ماه نوامبر برگزار شود، لغو شده و تیم ملی افغانستان از رقابت سه‌جانبه‌ای که قرار بود با حضور پاکستان و سریلانکا برگزار شود، کنار می‌کشد.
تحلیل آگاه
لغو دیدار کریکت افغانستان و پاکستان، تنها یک تصمیم ورزشی نیست؛ این یک اقدام نمادین و سیاسی است که بازتابی از خشم ملی در برابر حملات اخیر پاکستان محسوب می‌شود. کریکت، ورزشی که در سال‌های گذشته پل ارتباطی میان دو کشور بود، اکنون به میدان اعتراض سیاسی تبدیل شده است.
این تصمیم در زمانی اتخاذ شده که روابط کابل و اسلام‌آباد در پایین‌ترین سطح خود در سال‌های اخیر قرار دارد. حملات هوایی پاکستان در ولایت‌های پکتیکا و برمل، که به کشته‌شدن ده‌ها غیرنظامی انجامید، نه‌تنها احساسات عمومی در افغانستان را جریحه‌دار کرده، بلکه زمینه را برای واکنش‌های ملی‌گرایانه و ضدپاکستانی در میان اقشار مختلف جامعه فراهم کرده است.
واکنش کریکت بورد افغانستان، اگرچه جنبه انسانی و اخلاقی دارد، اما از نظر دیپلماتیک حامل پیامی صریح است: افغانستان دیگر نمی‌خواهد در شرایطی که خون شهروندانش بر زمین ریخته، در برابر تیمی بازی کند که دولتش متهم به کشتار آنان است.
با این حال، تحلیل‌گران ورزشی هشدار می‌دهند که این تصمیم ممکن است پیامدهای بلندمدت نیز داشته باشد. روابط ورزشی میان دو کشور همیشه در سایه‌ی سیاست‌های متشنج بوده و اکنون احتمال دارد شورای بین‌المللی کریکت (ICC) نیز در برابر این تصمیم واکنش نشان دهد.
از سوی دیگر، این رویداد بار دیگر نشان می‌دهد که در افغانستان حتی ورزش نیز از سیاست جدا نیست. کریکت که روزگاری مایه‌ی افتخار و وحدت ملی بود، امروز به ابزاری برای اعتراض در برابر بی‌عدالتی و خشونت بدل شده است.
لغو مسابقه شاید حمله‌ی پاکستان را متوقف نکند، اما بی‌تردید صدای اعتراض مردم افغانستان را به گوش جهان می‌رساند — اعتراضی از دل میدان بازی، نه میدان جنگ.
Leave feedback about this