خبرگزاری آگاه : برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) اعلام کرده است که طرح تازه تضمین اعتباری این نهاد، در بحبوحه بحران اقتصادی افغانستان، توانسته زمینه حمایت از هزاران کسب‌وکار و ایجاد هزاران شغل را فراهم کند.
براساس گزارش این نهاد که روز شنبه، ۳ عقرب، منتشر شد، برنامه‌ای به ارزش یک میلیون دالر از سوی UNDP و صندوق سرمایه‌گذاری توسعه سازمان ملل (UNCDF) تاکنون حدود ۲۰ میلیون دالر وام برای حمایت از ۷۵۰۰ کسب‌وکار کوچک و متوسط در سراسر افغانستان فراهم کرده است.
در نتیجه این طرح، بیش از ۱۶ هزار فرصت شغلی ایجاد شده که حدود پنج هزار زن نیز در میان استخدام‌شدگان قرار دارند. بیش از ۲۲۵۰ شرکت متعلق به زنان بوده است.
این برنامه از طریق بنیاد تضمین اعتبارات افغانستان (ACGF) اجرا می‌شود و هدف آن کاهش ریسک بانک‌ها و تشویق آن‌ها به اعطای وام به کسب‌وکارهای کوچک است. سازمان ملل در این طرح بخشی از زیان بانک‌ها را در صورت عدم بازپرداخت وام‌ها جبران می‌کند تا مؤسسات مالی با اطمینان بیشتری در بازار افغانستان سرمایه‌گذاری کنند.
UNDP این برنامه را بخشی از تلاش گسترده‌تر خود برای بازسازی اقتصادی افغانستان دانسته که شامل آموزش‌های تخنیکی، توسعه محصولات مالی و گسترش خدمات قرضه‌دهی دیجیتال نیز می‌شود.
در گزارش این نهاد آمده است که تجربه افغانستان نشان می‌دهد، ابزارهای تضمین اعتباری می‌توانند در شرایط بحرانی، موتور محرک سرمایه‌گذاری خصوصی باشند؛ به‌ویژه در فضایی که اعتماد بانکی و جریان نقدینه‌گی به‌شدت آسیب دیده است.
در پی فروپاشی نظام اقتصادی و محدودیت‌های گسترده پس از تسلط طالبان، بیشتر کسب‌وکارهای کوچک با کمبود شدید نقدینه‌گی، رکود تقاضا و دشواری در دسترسی به منابع مالی روبه‌رو شده‌اند.
🔍 تحلیل آگاه:
طرح تضمین اعتباری UNDP در ظاهر یک برنامه مالی است، اما در عمق خود تلاشی سیاسی برای حفظ بافت اقتصادی افغانستان بدون مشروعیت‌دادن به طالبان محسوب می‌شود.
در شرایطی که بانک‌ها از ترس تحریم‌ها و نبود چارچوب شفاف حقوقی از وام‌دهی خودداری می‌کنند، سازمان ملل با این ابتکار عملاً نقش «میانجی اقتصادی» را ایفا کرده است.
این طرح، اگرچه حجم محدودی دارد، اما دو پیام روشن دارد:
۱️⃣ جامعه جهانی هنوز نمی‌خواهد افغانستان را از چرخه اقتصاد بین‌المللی حذف کند.
۲️⃣ زنان، علی‌رغم فشارهای طالبان، همچنان محور برنامه‌های توسعه‌ای سازمان ملل باقی مانده‌اند.
با این حال، تداوم موفقیت این برنامه به ثبات سیاسی و شفافیت اقتصادی بستگی دارد؛ در غیر آن، سرمایه‌های تزریق‌شده ممکن است در ساختار غیرپاسخ‌گو و غیرشفاف طالبان جذب و از هدف اصلی – احیای سکتور خصوصی – منحرف شود.
به بیان دیگر، این طرح یک «تنفس مصنوعی اقتصادی» است؛ اگر ساختار سیاسی اصلاح نشود، نفس اقتصاد افغانستان دیر یا زود دوباره بند خواهد آمد.
Leave feedback about this