خبرگزاری آگاه : منابع محلی در ولایت تخار می‌گویند نیروهای گروه طالبان در تازه‌ترین مورد از کشتار نظامیان پیشین، فرمانده کمین‌خان، از محافظان جنرال داوود داوود، را تیرباران کرده‌اند.
به گفته‌ی منابع، این رویداد شامگاه شنبه، سوم عقرب، در منطقه‌ی چشمه‌گرمک ولسوالی فرخار رخ داده است.
منابع محلی می‌گویند طالبان این نظامی پیشین را پس از ختم نماز شام، در مسیر خانه‌اش هدف قرار داده و درجا به قتل رسانده‌اند. چند روز پیش از این، نیروهای طالبان او را در همین ولسوالی لت‌وکوب و تهدید به مرگ کرده بودند.
گفته می‌شود فرمانده کمین‌خان در دوران حکومت پیشین، از محافظان نزدیک جنرال داوود داوود، از فرماندهان شناخته‌شده پولیس ملی، بوده است.
طالبان تاکنون در مورد این رویداد واکنش رسمی نشان نداده‌اند.
قتل فرمانده کمین‌خان در حالی صورت گرفته است که گزارش‌ها از افزایش قتل‌های هدفمند نظامیان و کارمندان حکومت پیشین در سراسر کشور حکایت دارد. براساس آمار منابع حقوق بشری، تنها در چهار ماه نخست سال جاری، ۵۷ تن از نظامیان پیشین پس از بازداشت توسط طالبان در ولایات مختلف از جمله کابل، بلخ، بغلان، پنجشیر، تخار، قندهار و ننگرهار به قتل رسیده‌اند.
شاهدان عینی در فرخار می‌گویند طالبان با تهدید خانواده‌های نظامیان سابق، آنان را از برگزاری مراسم خاک‌سپاری عمومی و اطلاع‌رسانی در رسانه‌ها منع می‌کنند.
🔍 تحلیل کوتاه:
قتل فرمانده کمین‌خان، چهره‌ای شناخته‌شده از بدنه‌ی نظام پیشین، نشانه‌ای روشن از تداوم سیاست حذف خاموش نظامیان سابق توسط طالبان است. در حالی‌که این گروه در سطح بین‌المللی از «عفو عمومی» سخن می‌گوید، در عمل شبکه‌های استخباراتی آن در ولایت‌های شمالی به‌ویژه تخار، بلخ و پنجشیر، مأمور حذف هدفمند چهره‌های امنیتی پیشین شده‌اند.
این رویدادها فراتر از انتقام‌گیری شخصی است؛ طالبان با اجرای ترورهای خاموش در حال پاک‌سازی حافظه‌ی نظام پیشین هستند—افرادی که نه‌تنها تجربه‌ی نظامی داشتند، بلکه نماد مقاومت در برابر ایدئولوژی طالبانی محسوب می‌شدند.
جامعه‌ی جهانی در برابر این نقض سیستماتیک حقوق بشر سکوت کرده است، اما هر قتل جدید پیامی به شهروندان افغانستان دارد: «فراموشی، تنها گزینه‌ی بقا است.»
با تداوم این روند، خطر بازتولید فضای ترس و خودسانسوری در میان نظامیان سابق و خانواده‌های آنان جدی‌تر از همیشه است؛ وضعیتی که به مرور، جامعه را از نیروهای آموزش‌دیده و حرفه‌ای تهی می‌سازد—و این دقیقاً همان چیزی است که طالبان می‌خواهند: جامعه‌ای بی‌صدا و بی‌مقاومت.
Leave feedback about this