خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، روز شنبه، ۳ عقرب/آبان، در سیالکوت هشدار داد که در صورتی که گفت‌وگوهای جاری میان اسلام‌آباد و طالبان افغانستان به نتیجه نرسد، پاکستان ممکن است وارد جنگ آشکار با این کشور شود.
این اظهارات در حالی منتشر شد که دور دوم مذاکرات میان طالبان و پاکستان در استانبول ترکیه جریان دارد. مذاکرات پیشین در دوحه با میانجی‌گری قطر برگزار شد و در آن دو طرف بر آتش‌بس فوری توافق کردند.
وزیر دفاع پاکستان با اشاره به روابط پرتنش دو کشور گفت: «ما چهل سال از افغان‌ها میزبانی کردیم. کسانی که در دوحه با آن‌ها گفت‌وگو کردیم، در پاکستان بزرگ شده‌اند. با این همه، نمی‌دانم چرا افغانستان چنین رفتاری با ما دارد.»
خواجه آصف همچنین طالبان افغانستان را متهم کرد که به‌عنوان نیروی نیابتی هند علیه پاکستان عمل می‌کنند و افزود که حضور گسترده مهاجران افغان در بازار کار و تجارت پاکستان یکی از چالش‌های این کشور است.
وی تأکید کرد: «ما باید تنها یک هدف داشته باشیم و آن این است که به‌عنوان همسایه، با اخوت و احترام در کنار هم زندگی کنیم.» اما هشدار داد که اگر مذاکرات به توافق نرسد، پاکستان به اقدامات نظامی آشکار علیه افغانستان دست خواهد زد.
در مذاکرات استانبول، شش مقام از وزارت‌های داخله، دفاع و خارجه طالبان و هفت دیپلومات و مقام امنیتی پاکستان حضور دارند. محور اصلی گفت‌وگوها، جزئیات اجرای توافقنامه دوحه و تضمین توقف فعالیت تحریک طالبان پاکستان در خاک افغانستان است. طالبان نیز از پاکستان خواسته است حمایت از مخالفان این گروه را متوقف کند.
پس از توافق دوحه، حملات تحریک طالبان پاکستان علیه نیروهای امنیتی این کشور متوقف شده است.
🔍 تحلیل کوتاه:
اظهارات خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، نشان‌دهنده افزایش تنش و بی‌اعتمادی میان اسلام‌آباد و طالبان است. هشدار وی درباره احتمال جنگ آشکار، در حالی است که روابط دوستانه دو طرف به شکل تاریخی پرتنش شده و موضوعات حساسی چون مرزها، مهاجران و گروه‌های مسلح همواره سایه تهدید بر تعاملات پاکستان و طالبان انداخته‌اند.
نکته مهم این است که مذاکرات دوحه و اکنون استانبول، در ظاهر با هدف آتش‌بس و کاهش تنش انجام شده‌اند، اما اختلافات عمیق استراتژیک و امنیتی باقی مانده است. پاکستان طالبان را متهم به ایفای نقش نیابتی هند می‌کند، در حالی که طالبان از حمایت پاکستان از مخالفان خود گلایه دارد. این تضاد منافع و عدم اعتماد متقابل، احتمال شکست مذاکرات و رویارویی نظامی را افزایش می‌دهد.
علاوه بر تهدید نظامی، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی نیز قابل توجه است: حضور مهاجران افغان در بازار کار پاکستان و توقف حملات تحریک طالبان پاکستان، هر دو می‌توانند بر سیاست داخلی و امنیت اقتصادی اسلام‌آباد تاثیرگذار باشند.
اگر مذاکرات استانبول به نتیجه نرسد، پاکستان ممکن است نه تنها مداخله نظامی محدود بلکه اقدامات گسترده‌تر را علیه طالبان برنامه‌ریزی کند؛ اقدامی که می‌تواند ثبات افغانستان و امنیت منطقه‌ای را به شدت تهدید کند.
در مجموع، این وضعیت نشان می‌دهد که صلح میان طالبان و پاکستان هنوز شکننده است و نیازمند تضمین‌های محکم، میانجی‌گری منطقه‌ای و شفافیت عملی برای جلوگیری از تشدید تنش‌هاست.
Leave feedback about this