نسل جوان افغانستان در معرض ترویج ایدئولوژی خشونت و تقدس ترور قرار گرفته است. بازدید دانشجویان دانشگاه پکتیا از قبر حیات‌الله، نخستین عامل انتحاری طالبان، نه یک سفر علمی بلکه یک کودتا فرهنگی علیه عقل و اخلاق است که آینده کشور را تهدید می‌کند. دانشگاه، جایی که باید پرورش اندیشه و علم باشد، اکنون به میدان ترویج افکار جنگ‌طلبانه و افراطی تبدیل شده است.
طالبان بار دیگر نشان دادند که نه تنها از علم و آموزش خبری ندارند، بلکه به دنبال ترویج خشونت و افراط‌گرایی در میان نسل جوان هستند. بازدید دانشجویان دانشگاه پکتیا از قبر حیات‌الله، نخستین عامل انتحاری طالبان، به‌عنوان یک «سفر فرهنگی» معرفی شد، اما در واقع این اقدام نسل آینده افغانستان را به سوی افکار جنگ‌طلبانه و افراطی سوق می‌دهد.
دانشجویان، کسانی که باید در محیط دانشگاه با علم، تحقیق و تفکر نقادانه پرورش یابند، اکنون با نماد تقدس خشونت و ترور مواجه شده‌اند. طالبان با این کار نه تنها تاریخ و فرهنگ را تحریف می‌کنند، بلکه ذهن جوانان را به پذیرش خشونت به‌عنوان ابزار مشروع قدرت عادت می‌دهند. چنین ترویجی، پیامدهای بلندمدت و خطرناکی بر جامعه خواهد داشت.
رهبران طالبان همواره عاملان انتحاری را ستایش کرده و خانواده‌های آنان را مورد توجه ویژه قرار می‌دهند. این نوع تقدس‌سازی خشونت‌آمیز، کودکان و نوجوانان را به الگوبرداری از اعمال تروریستی وادار می‌کند و ارزش‌های انسانی و مدنی را در ذهن آنان نابود می‌کند. نتیجه طبیعی این روند، تربیت نسلی خواهد بود که حل مسالمت‌آمیز بحران‌ها را نمی‌شناسد و خشونت را ابزار مشروع می‌پندارد.
پیامدهای اجتماعی و فرهنگی این اقدام بسیار نگران‌کننده است. نسلی که با احترام به عاملان انتحاری بزرگ شود، می‌تواند به محرک بحران‌های اجتماعی، افزایش خشونت و تشکیل گروه‌های مسلح افراطی در آینده تبدیل شود. جامعه‌ای که در آن دانشگاه‌ها به جای پرورش علم، مهد تقدس خشونت باشند، شانس توسعه اقتصادی و صلح پایدار را از دست می‌دهد.
این اقدام طالبان همچنین نشان‌دهنده سوءمدیریت فاجعه‌بار در حوزه آموزش و فرهنگ است. دانشگاه‌ها باید محل یادگیری، خلاقیت و رشد اخلاقی باشند، نه صحنه‌ای برای الگوسازی خشونت و القای ایدئولوژی افراطی. استفاده از نهادهای علمی برای مشروعیت‌بخشی به ترور، نه تنها سیستم آموزشی را تخریب می‌کند، بلکه افغانستان را در معرض انزوای فرهنگی و عقب‌ماندگی اجتماعی قرار می‌دهد.
نهادهای بین‌المللی و مدافع حقوق بشر بارها تأکید کرده‌اند که آموزش و پرورش، پایه توسعه و ثبات جامعه است. هر گونه تغییر در نظام آموزشی که بر تقدس خشونت و ترور بنا شود، نسل آینده را از ارزش‌های علمی، انسانی و اخلاقی محروم می‌کند. این نسل، قادر به ایجاد تغییر مثبت در جامعه نخواهد بود و افغانستان را بیش از پیش به سمت بحران و خشونت سوق خواهد داد.
در نهایت، بازدید دانشجویان از قبر عامل انتحاری طالبان، نماد بارز سیاست ضدانسانی و جنگ‌طلبانه طالبان در حوزه آموزش و فرهنگ است. این اقدام نه تنها دانشگاه را تحقیر می‌کند، بلکه آینده نسل جوان افغانستان را تهدید کرده و پیامدهای فرهنگی و اجتماعی عمیقی بر جامعه باقی می‌گذارد. سکوت جامعه جهانی و نهادهای مدنی در برابر چنین اقدامات افراطی، می‌تواند باعث تداوم سرکوب ارزش‌های انسانی و رشد خشونت‌آمیز در نسل آینده شود.
افغان‌ها و جامعه بین‌المللی باید به شدت نسبت به این روند هشدار دهند و طالبان را ملزم کنند که دانشگاه‌ها را از افکار خشونت‌آمیز پاک کرده و محیطی علمی و انسانی برای نسل آینده ایجاد کنند. تنها در این صورت است که می‌توان امید داشت افغانستان روزی مسیر توسعه، صلح و امنیت پایدار را باز خواهد یافت.
Leave feedback about this