در دیدار با مقام ارشد سازمان ملل، امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، مدعی شد که افغانستان قربانی قاچاق مواد مخدر از خارج است و خواستار کمک جهانی برای مقابله با این روند شد. او عملکرد طالبان را در زمینه مبارزه با مواد مخدر «تاریخی» توصیف کرد.
خبرگزاری آگاه:
امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، روز سه‌شنبه، ۲۴ سرطان، در دیدار با بو ماتیاسن، رییس عملیات دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل، گفت که «بخش بزرگی از مواد مخدر از خارج وارد افغانستان می‌شود» و این موضوع یک نگرانی جدی برای دولت اوست.
بر اساس خبرنامه وزارت خارجه طالبان، متقی در این دیدار دستاوردهای طالبان در زمینه جلوگیری از کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر، و همچنین درمان معتادان را «قابل‌توجه» خواند و خواستار همکاری جامعه جهانی در راستای کشت بدیل، ایجاد منابع درآمد مشروع و حمایت از دهقانان شد.
وی تأکید کرد: «طالبان با تمام توان در برابر پدیده‌ی مواد مخدر مبارزه می‌کند تا از آسیب‌های آن به افغانستان، منطقه و فراتر از آن جلوگیری شود.»
با این حال، وزارت خارجه طالبان توضیح مشخصی درباره مسیرهای قاچاق یا عوامل خارجی واردکننده مواد به افغانستان ارائه نکرد.
براساس گزارش دفتر مواد مخدر سازمان ملل، در سال‌های اخیر میزان کشت خشخاش و تولید تریاک در افغانستان کاهش یافته، اما هم‌زمان تولید و قاچاق مواد مخدر صنعتی، به‌ویژه کریستال، افزایش قابل‌توجهی داشته است. این گزارش نشان می‌دهد که قاچاق کریستال از افغانستان و کشورهای همسایه از ۲.۵ تن در سال ۲۰۱۷ به ۲۹.۷ تن در سال ۲۰۲۱ رسیده—افزایشی ۱۲ برابری.
ملل متحد هشدار داده که کاهش کشت خشخاش ممکن است به تغییر شکل بازار مواد مخدر منجر شده باشد و تولید و توزیع مواد شیمیایی خطرناک‌تر مانند کریستال‌مت، جایگزین آن شده است.
در این دیدار، دو طرف بر ضرورت «غیرسیاسی شدن» روند مبارزه با مواد مخدر، حفظ رویکرد بشردوستانه و حصول نتایج ملموس از نشست‌های ضد‌مواد‌مخدر تأکید کردند.
طالبان در حالی از جامعه جهانی خواستار همکاری برای مقابله با مواد مخدر شده‌اند که کمک‌های بین‌المللی به افغانستان به‌دلیل سیاست‌های سخت‌گیرانه این گروه، به‌ویژه در حوزه حقوق زنان، به‌شدت کاهش یافته است.
📌 خبرنگار ویژه – کابل | خبرگزاری آگاه
📅 تاریخ نشر: ۲۴ سرطان ۱۴۰۴ / ۱۵ جولای ۲۰۲۵
🔍 تحلیل خبرگزاری آگاه:
ادعای طالبان مبنی بر ورود مواد مخدر از خارج به افغانستان، نخستین تلاش علنی این گروه برای انتقال مسئولیت بحران مواد مخدر به خارج از مرزهاست—رویکردی که می‌تواند زمینه‌ساز فشار بر سازمان‌های بین‌المللی برای افزایش همکاری یا حتی تسهیل کمک‌های مسدودشده باشد.
از سوی دیگر، طالبان همواره تلاش کرده‌اند تا مبارزه با مواد مخدر را به‌عنوان یک برگ برنده در مذاکرات دیپلماتیک با کشورهای منطقه و نهادهای بین‌المللی به‌کار ببرند. اشاره‌ی اخیر دیپلمات‌های روسی به این موضوع در حمایت از به‌رسمیت‌شناسی طالبان نیز نشان‌دهنده‌ی همین سیاست است.
با این حال، افزایش چشمگیر تولید مواد مخدر صنعتی مانند کریستال، برخلاف ادعاهای طالبان در مورد کنترل کامل بر روند تولید و قاچاق، می‌تواند به‌عنوان نشانه‌ای از تغییر الگوی مواد مخدر در افغانستان و ظهور بازیگران جدید در این بازار خطرناک تفسیر شود—به‌ویژه که این نوع مواد نیاز به زیرساخت‌های فنی پیچیده‌تر دارد و ردگیری آن برای نهادهای ناظر دشوارتر است.
افزون بر آن، اصرار طالبان بر غیرسیاسی بودن مبارزه با مواد مخدر، در تناقض آشکار با رفتار سیاسی آن‌ها در قبال کمک‌های مشروط حقوق بشری است. طالبان می‌خواهند یک‌جانبه‌گرایانه از جهان کمک دریافت کنند، اما هم‌زمان حاضر به رعایت تعهدات بین‌المللی—از جمله حقوق زنان، آزادی بیان، و شفافیت قضایی—نیستند.
در نهایت، اگر جامعه جهانی در قبال بحران نوظهور مواد مخدر در افغانستان تنها به بیانیه‌ها و دیدارهای تشریفاتی بسنده کند، ممکن است منطقه با موجی تازه از اعتیاد، قاچاق فرامرزی، و بی‌ثباتی اجتماعی مواجه شود.
📌 تحلیل‌گر ارشد سیاست منطقه‌ای و امنیت اجتماعی – خبرگزاری آگاه
Leave feedback about this