گزارشگر ویژه سازمان ملل: زنان و دختران افغان در سایه طالبان از دسترسی به عدالت محروم‌اند

به گزارش خبرگزاری آگاه، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان، هشدار داده است که زنان و دختران افغان با موانع جدی در دسترسی به عدالت روبه‌رو هستند و سیاست‌های طالبان پیامدهای شدید و مستقیم بر زندگی، امنیت و حقوق آنان گذاشته است.
متن خبر:
ریچارد بنت روز پنج‌شنبه، ۸ عقرب/آبان، در تازه‌ترین گزارش خود درباره وضعیت حقوق بشر در افغانستان، که دوره‌ی ژانویه تا آگوست ۲۰۲۵ را شامل می‌شود، اعلام کرد که طالبان تمامی قاضیان، دادستان‌ها و وکلای زن را از نظام قضایی کنار گذاشته‌اند و پناهگاه‌های زنان قربانی خشونت را بسته‌اند، بنابراین راه‌های امن برای دادخواهی از بین رفته است.
در گزارش آمده است که شکایت‌های زنان در مواردی مانند طلاق، حضانت فرزند و خشونت‌های جنسی اغلب نادیده گرفته شده یا به میانجی‌گری ارجاع داده می‌شوند و دادگاه‌ها به‌ندرت به نفع زنان حکم صادر می‌کنند.
بنت افزود که بسیاری از زنان برای حل اختلافات خانوادگی به سازوکارهای غیررسمی حل منازعه روی آورده‌اند، اما این روندها که غالباً تحت سلطه مردان هستند، حقوق زنان را در عمل نادیده می‌گیرند.
همچنین گزارش‌های متعددی از شکنجه، بدرفتاری و خشونت جنسی علیه زنان بازداشت‌شده دریافت شده است و شرایط در بازداشتگاه‌ها «نامطلوب» توصیف شده‌اند.
ریچارد بنت هشدار داد که کاهش کمک‌های بین‌المللی و بسته شدن مسیرهای پناهندگی، به ویژه با تعطیلی پناهگاه‌ها، تأثیرات جسمی و روانی شدیدی بر زنان گذاشته و تلاش‌های مدافعان حقوق زنان را به‌شدت محدود کرده است.
تحلیل آگاه:
این گزارش نشان می‌دهد که بحران حقوق زنان در افغانستان یک مساله صرفاً اجتماعی یا داخلی نیست بلکه پیامدهای منطقه‌ای و بین‌المللی دارد. محرومیت زنان از دسترسی به عدالت و نبود سازوکارهای قانونی مستقل، جامعه افغانستان را به سمت فروپاشی اجتماعی و افزایش خشونت خانوادگی سوق داده است.
کارشناسان معتقدند که ادامه سیاست‌های سرکوبگرانه طالبان، به ویژه محدود کردن فعالیت نهادهای مدنی و زنان، نه تنها وضعیت انسانی را وخیم‌تر می‌کند، بلکه امکان عادی‌سازی روابط بین‌المللی با طالبان را نیز به خطر می‌اندازد. چشم‌پوشی از این نقض حقوق بشر می‌تواند الگویی خطرناک در سطح جهان ایجاد کند و سایر حکومت‌های خودکامه را به تکرار چنین سیاست‌هایی تشویق نماید.
به گفته تحلیلگران، جامعه جهانی باید در کنار ارائه کمک‌های انسانی، فشارهای دیپلماتیک و سازوکارهای نظارتی قوی برای تضمین حقوق زنان ایجاد کند و از طالبان بخواهد که امنیت و دسترسی زنان به عدالت را به عنوان اولویت قرار دهند.
در نهایت، این گزارش، بار دیگر هشدار می‌دهد که تا زمانی که زنان و دختران افغان نتوانند بدون ترس از خشونت و محرومیت، حقوق خود را دنبال کنند، هرگونه تلاش برای تثبیت مشروعیت طالبان در عرصه بین‌المللی ناقص و ناپایدار خواهد