همزمان با تشدید روند اخراج اجباری مهاجران افغان از ایران، جبهه مقاومت ملی افغانستان از دولت ایران خواسته است تا در این تصمیم تجدید نظر کند. این جبهه با اشاره به سلطه طالبان به‌عنوان عامل اصلی مهاجرت‌های اجباری، خواستار رفتار انسانی و پرهیز از اقدامات سخت‌گیرانه علیه مهاجران شده است.
خبرگزاری آگاه:
در پی افزایش چشم‌گیر روند اخراج مهاجران افغان از ایران، جبهه مقاومت ملی افغانستان روز سه‌شنبه، ۱۰ سرطان، با نشر بیانیه‌ای از دولت جمهوری اسلامی ایران خواست تا سیاست‌های محدودکننده خود در قبال مهاجران را مورد بازنگری قرار دهد.
در این بیانیه آمده است که مهاجرت میلیون‌ها شهروند افغانستانی، مستقیماً از سلطه طالبان و ایجاد فضای ترس، سرکوب و محرومیت در کشور ناشی شده و مهاجران افغان، به‌ویژه در ایران، قربانیان شرایطی‌اند که خود در ایجاد آن نقشی نداشته‌اند.
جبهه مقاومت هشدار داده است که «رفتار سخت و اخراج اجباری» تنها باعث افزایش بحران انسانی می‌شود و از ایران خواسته تا مطابق با تعهدات بین‌المللی، با مهاجران افغان برخوردی انسانی، قانونی و همدلانه داشته باشد.
این در حالی است که براساس گزارش نهادهای بین‌المللی، تنها در ماه جون سال جاری، بیش از ۲۵۶ هزار مهاجر افغان به‌صورت اجباری از ایران اخراج شده‌اند. روزانه ده‌ها هزار تن از مرزها عبور داده می‌شوند، بدون آن‌که از حمایت‌های اولیه انسانی مانند سرپناه، غذا و مراقبت پزشکی برخوردار باشند.
سازمان ملل متحد نیز با ابراز نگرانی از این وضعیت، خواستار حمایت اضطراری از بازگشت‌کننده‌گان و ایجاد سازوکارهایی برای بازگشت داوطلبانه، امن و پایدار آنان شده است.
🔍 تحلیل آگاه: مهاجرت در تلاقی سیاست، بی‌عدالتی و فراموشی
📌 1. مهاجران؛ قربانیان دو لبه ظلم
مهاجران افغان میان دو بحران گیر مانده‌اند: از یک‌سو سلطه خشن و سرکوب‌گر طالبان، که آن‌ها را از خانه، زندگی و آینده‌شان بیرون رانده است؛ و از سوی دیگر، رفتارهای امنیتی و تبعیض‌آمیز کشورهایی چون ایران که با سیاست‌های سخت‌گیرانه، عملاً کرامت انسانی آنان را نادیده می‌گیرد.
📌 2. ایران؛ شریک خاموش در تثبیت بحران؟
در حالی‌که ایران بارها ادعای حمایت از مردم افغانستان را مطرح کرده، اما برخوردهای اخیر با مهاجران و اخراج‌های دسته‌جمعی بدون امکان بررسی حقوقی یا پناهندگی، شائبه‌ی استفاده ابزاری از مهاجران برای فشار سیاسی را تقویت می‌کند. به‌ویژه اینکه این سیاست‌ها همزمان با تعامل آشکار تهران با طالبان انجام می‌شود.
📌 3. جامعه جهانی و سکوت سنگین
با وجود هشدارهای سازمان ملل، حمایت‌های بین‌المللی از مهاجران به‌شدت کاهش یافته است. سیاست‌های ضد مهاجرتی در سطح جهانی، مسیرهای قانونی پناهندگی را محدود کرده و فضا را برای اخراج‌های فله‌ای و غیراخلاقی فراهم ساخته است.
📌 4. جبهه مقاومت در کدام جایگاه؟
بیانیه جبهه مقاومت هرچند تأخیر داشته، اما موضع‌گیری مهمی است. تأکید این جبهه بر اینکه مهاجران قربانی طالبان‌اند، یادآوری مهمی به کشورهای منطقه است که نباید از ابزار فشار علیه مهاجران به‌عنوان اهرم سیاسی استفاده کنند. با این حال، برای اثربخشی بیشتر، جبهه مقاومت باید به شکل فعال‌تری در مجامع بین‌المللی از حقوق مهاجران دفاع کند.
رفتار با مهاجران افغان، محک جدی برای انسانیت در منطقه است. ایران، به‌عنوان کشوری با سابقه پذیرش مهاجر، باید از امنیتی‌سازی و نگاه ابزاری به این پدیده دست بکشد. مردم افغانستان مستحق همدلی، نه تحقیر و تبعید هستند.
اخراج‌های اجباری، بدون بازگشت صلح و دموکراسی به افغانستان، تنها به فاجعه‌های انسانی دامن می‌زند. کشورهای منطقه و نهادهای بین‌المللی باید در برابر ظلم مضاعف بر مهاجران خاموش نباشند؛ چرا که خاموشی امروز، زمینه‌ساز بحران‌های بزرگ‌تر فردا خواهد بود.
Leave feedback about this