📍 خبرگزاری آگاه – سرپل | ۲۹ سرطان ۱۴۰۴
در تازه‌ترین مورد از محدودیت‌های شدید رسانه‌ای، گروه طالبان نشر تصاویر زنده‌جان را در ولایت سرپل نیز ممنوع کرده‌اند؛ اقدامی که به گفته منابع رسانه‌ای، تلویزیون ملی این ولایت را عملاً به یک ایستگاه رادیویی بدل کرده است.
🔹 مرکز خبرنگاران افغانستان با نشر بیانیه‌ای اعلام کرده که اداره امر به معروف و نهی از منکر طالبان، این دستور را به‌طور رسمی به تمامی رسانه‌های محلی در سرپل ابلاغ کرده است. براساس این دستور، نه تنها تلویزیون ملی، بلکه سایر رسانه‌های محلی نیز حق نشر تصاویر انسان‌ها، حیوانات و سایر زنده‌جان‌ها را ندارند – حتی در فضای مجازی.
🔹 سرپل اکنون بیستمین ولایت افغانستان است که چنین محدودیت رسانه‌ای در آن اجرا شده است. این تصمیم تازه، بخشی از سیاست گسترده‌تر طالبان در مهار آزادی بیان، حذف چهره‌ها از عرصه عمومی و اعمال نظارت تمام‌عیار بر رسانه‌ها به‌شمار می‌رود.
🔹 مرکز خبرنگاران افغانستان این اقدام را نقض صریح اصول آزادی بیان و رسانه‌های آزاد دانسته و هشدار داده است که این نوع سانسورهای ایدئولوژیک می‌تواند به انسداد جریان آزاد اطلاعات و کاهش شدید آگاهی عمومی منجر شود.
🔹 پیش از این نیز، طالبان با صدور دستورالعملی دیگر، رسانه‌ها را موظف کرده بودند که تنها تحلیل‌گرانی را دعوت کنند که کارت تأیید از سوی طالبان دریافت کرده باشند؛ و محتوای برنامه‌های سیاسی نیز باید پیش از نشر با وزارت اطلاعات و فرهنگ این گروه شریک ساخته شود.
🔍 تحلیل خبرگزاری آگاه:
ممنوعیت نشر تصاویر زنده‌جان، بازگشت رسمی به سانسور ایدئولوژیک و کنترل کامل بر فضای بصری جامعه است.
✅ از نگاه فرهنگی و ایدئولوژیک:
طالبان در پی آن‌اند تا «چهره» را از رسانه حذف کنند؛ چهره به مثابه نماد هویت، آزادی، شخصیت و فردیت. این کار با تکیه بر خوانشی تندروانه از فقه تصویری، نه تنها نشان از عقب‌گرد فرهنگی دارد، بلکه عملاً نوعی طرد و انکار حضور انسانی در فضای عمومی‌ست.
✅ از منظر سیاسی – رسانه‌ای:
طالبان می‌کوشند تا رسانه‌ها را به ابزار یک‌طرفهٔ تبلیغات حکومتی تبدیل کنند؛ بدون تصویر، بدون چالش، بدون نظارت. تبدیل تلویزیون به رادیو، سمبولی از حذف نگاه و واکنش است؛ جامعه‌ای که فقط بشنود، اما نبیند، نمی‌پرسد و پاسخ نمی‌طلبد.
✅ از نگاه حقوق بشر و آزادی بیان:
این اقدام به‌وضوح با اصل بنیادین حق دسترسی به اطلاعات مغایرت دارد. تصویر در رسانه نه تنها جنبه بصری دارد، بلکه بخشی از زبان انتقال پیام است. حذف آن، قطع یک بُعد اساسی از آگاهی اجتماعی است.
✅ پیامدهای اجتماعی و روانی:
در درازمدت، محروم‌سازی مردم از تصاویر و چهره‌ها، منجر به فروپاشی «ارتباط انسانی» در سطح عمومی می‌شود. نبود تصویر، نماد خاموشی و بی‌هویتی است؛ جامعه‌ای بی‌چهره، یعنی جامعه‌ای بی‌صدای واقعی.
📌 طالبان با این روند، در حال ایجاد یک نوع «طالب‌ویژن» هستند؛ رسانه‌ای تک‌صدایی، فاقد چهره، و منطبق با روایت رسمی.
📌 تحریریه سیاسی – فرهنگی | خبرگزاری آگاه
📅 تاریخ نشر: ۲۹ سرطان ۱۴۰۴ / ۲۰ جولای ۲۰۲۵
🖊 ویژه‌نامه آزادی رسانه‌ها در سایه اقتدارگرایی طالبان
Leave feedback about this