کاهش کمک‌های آمریکا؛ جان هزاران کودک و زن افغان در خطر، نظام صحی افغانستان در آستانه فروپاشی

شبکه خبری سی‌ان‌ان گزارش داده که کاهش چشمگیر کمک‌های بشردوستانه آمریکا، به ویژه در بخش بهداشت و درمان، جان هزاران کودک و زن افغان را تهدید کرده و نظام صحی کشور را در آستانه فروپاشی قرار داده است. پزشکان بیمارستان ولایتی ننگرهار از افزایش مرگ‌ومیر کودکان پس از قطع کمک‌های آمریکا خبر داده‌اند.

به گزارش خبرگزاری آگاه، شبکه خبری سی‌ان‌ان روز سه‌شنبه، ۳۱ سرطان، در گزارشی از وضعیت وخیم نظام صحی افغانستان به‌ویژه در بیمارستان ولایتی ننگرهار پرده برداشت.

خبرنگاران این شبکه در بازدید از این مرکز درمانی شاهد مرگ یک کودک یک‌ساله بودند که بر اثر کمبود دارو، امکانات پزشکی و تغذیه مناسب جان باخته بود.

پزشکان این بیمارستان گفته‌اند که پس از قطع کمک‌های آمریکا، میزان مرگ‌ومیر کودکان بین ۳ تا ۴ درصد افزایش یافته است. پیش از این، آمریکا بخش عمده هزینه خدمات صحی و معاش پزشکان این مرکز را تأمین می‌کرد، اما با توقف کمک‌ها، بیماران ناچار شده‌اند هزینه دارو و درمان را به‌صورت مستقیم پرداخت کنند؛ موضوعی که برای بسیاری از خانواده‌ها در افغانستان امکان‌پذیر نیست.

علاوه بر بخش صحی، گزارش سی‌ان‌ان می‌گوید که کاهش ۱.۷ میلیارد دالری کمک‌های آمریکا باعث توقف و اختلال در حوزه‌های آموزش، پاکسازی مین‌ها، توانمندسازی زنان و پروژه‌های کشاورزی شده است. در این میان، زنان بیش از سایر گروه‌ها از پیامدهای منفی این قطع کمک‌ها آسیب دیده‌اند.

در حالی که برخی جمهوری‌خواهان در آمریکا خواستار توقف کامل کمک‌های مالی به افغانستان به‌دلیل نگرانی از انتقال احتمالی منابع به طالبان شده‌اند، نهادهای نظارتی بین‌المللی تاکید دارند که بخش عمده کمک‌ها به نیازمندان رسیده و سهم طالبان در این منابع ناچیز است.

کارشناسان هشدار می‌دهند که ادامه روند کاهش کمک‌ها می‌تواند بحران انسانی در افغانستان را عمیق‌تر کند و نیازمند واکنش فوری جامعه جهانی است.

📊 تحلیل آگاه:

قطع کمک‌های خارجی، به‌ویژه از سوی آمریکا، که بزرگ‌ترین تأمین‌کننده مالی برنامه‌های بشردوستانه در افغانستان بود، ضربه سختی به نظام سلامت این کشور زده است. افزایش مرگ کودکان و کاهش خدمات پزشکی نشان از شکنندگی زیرساخت‌های صحی دارد که پیش از این نیز در اثر جنگ و ناامنی به شدت آسیب دیده بود.

این شرایط، در کنار محدودیت‌های اجتماعی و حقوقی علیه زنان، باعث شده وضعیت آنان به‌ویژه در مناطق محروم وخیم‌تر شود. با توجه به اینکه طالبان بخش بزرگی از منابع مالی دولت را کنترل می‌کنند، نیاز به شفافیت در جریان کمک‌های بشردوستانه و فشار برای حفظ حمایت‌های بین‌المللی، بیش از پیش احساس می‌شود.