ترمپ: ممکن است درآمدهای تعرفه‌ای میان مردم با درآمد پایین و متوسط توزیع شود

دونالد ترمپ، رییس‌ جمهور ایالات متحده، در اظهارات تازه‌اش از احتمال توزیع مستقیم سود تعرفه‌های گمرکی میان مردم سخن گفته است. او این طرح را نوعی حمایت مالی از اقشار کم‌درآمد معرفی کرد، اما جزییات مشخصی ارائه نکرد.

خبرگزاری آگاه:

دونالد ترمپ، رییس ‌جمهور ایالات متحده، روز یک‌شنبه، ۳ آگست، در گفت‌وگو با خبرنگاران در نیوجرسی گفت که ممکن است درآمدهای حاصل از تعرفه‌های وضع‌شده بر واردات، به‌طور مستقیم به مردم—به‌ویژه اقشار با درآمد متوسط یا پایین—پرداخت شود.

او تأکید کرد: «ممکن است توزیع یا سودی برای مردم کشورمان وجود داشته باشد. من می‌گویم این برای افرادی است که درآمد متوسط یا پایین دارند؛ ما می‌توانیم یک سود توزیع کنیم.»

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که ترمپ پس از بازگشت به قدرت، بار دیگر سیاست‌های حمایت‌گرایانه اقتصادی خود را در قالب وضع تعرفه‌های سنگین بر کالاهای وارداتی از چین، مکزیک، و اتحادیه اروپا در پیش گرفته است—سیاست‌هایی که منتقدان آن‌ها را منجر به افزایش قیمت‌ها برای مصرف‌کننده آمریکایی می‌دانند.

تاکنون هیچ جزییات اجرایی یا طرح قانونی درباره سازوکار توزیع این درآمدها اعلام نشده است.

تحلیل آگاه:

اظهارات تازه ترمپ، بخشی از دکترین اقتصادی پوپولیستی او است که تلاش دارد با شعارهای ساده‌فهم و تأکید بر منافع مستقیم مردم، پایگاه رأی خود را تقویت کند—به‌ویژه در میان طبقات کارگر سفیدپوست و اقشار آسیب‌پذیر اقتصادی.

از نگاه اقتصادی، توزیع درآمدهای تعرفه‌ای میان مردم اقدامی غیرمعمول و بحث‌برانگیز است. تعرفه‌ها معمولاً به خزانه دولت سرازیر می‌شوند و تأثیر آن‌ها بیشتر در ساختارهای کلان اقتصادی نمایان است، نه به شکل یارانه مستقیم.

برخی اقتصاددانان هشدار داده‌اند که در صورت اجرای چنین طرحی، تعرفه‌ها از ابزار تنظیم بازار به ابزار تبلیغاتی انتخاباتی بدل می‌شوند—چیزی که می‌تواند بنیان تجارت جهانی را متزلزل کرده و موجب واکنش تلافی‌جویانه شرکای تجاری شود.

همچنین، اگرچه ترمپ این طرح را به نفع مردم معرفی کرده، اما تجربه دوره نخست ریاست‌جمهوری او نشان داده که بیشترین آسیب ناشی از جنگ تجاری معمولاً به مصرف‌کننده آمریکایی وارد شده، نه به شرکت‌های خارجی.

در مجموع، این اظهارات بیش از آن‌که نشانگر یک سیاست اجرایی روشن باشند، نوعی تاکتیک تبلیغاتی در آستانه کارزارهای انتخاباتی آینده به نظر می‌رسند؛ تاکتیکی برای ارائه چهره‌ای حامی «مردم عادی» در برابر نخبگان مالی و شرکت‌های چندملیتی.