جسد یک سرباز پیشین پولیس پس از سه ماه از مفقود شدن در فراه پیدا شد

آگاه: منابع محلی در ولایت فراه می‌گویند جسد گل‌احمد، سرباز پیشین پولیس ملی، پس از سه ماه و بیست روز از مفقود شدن، در حومه شهر فراه پیدا شده است. خانواده او می‌گویند این سرباز را افرادی با کارت هویت استخبارات طالبان از دروازه خانه‌اش برده بودند.

به‌گفته بستگانش، سه مرد مسلح که خود را از نیروهای استخبارات طالبان معرفی کرده بودند، گل‌احمد را از قریه ننگ‌آب در مرکز فراه با خود بردند و از آن زمان تا روز جمعه، یازدهم میزان، هیچ اطلاعی از سرنوشت او در دست نبود.

امیر ارسلان، برادر گل‌احمد، گفته است که جسد او پس از اطلاع یک چوپان و با حضور نیروهای استخبارات، از زیر خاک بیرون آورده شد. او تأکید می‌کند:

«برادرم را افراد استخبارات طالبان زنده بردند و جسدش را هم همان‌ها تحویل دادند. مسئول مستقیم این قتل همان اداره است.»

به گفته خانواده، گل‌احمد پس از سقوط جمهوریت، سلاح خود را به طالبان تحویل داده و کارت عفو عمومی دریافت کرده بود. او برای تأمین معیشت، چند بار برای کارگری به ایران رفته و در ماه رمضان گذشته به افغانستان برگشته بود.

این سرباز پیشین پولیس، پنج فرزند — سه پسر و دو دختر — دارد. خانواده‌اش از مقامات طالبان خواسته‌اند که پرونده قتل او را پیگیری و عاملانش را مجازات کنند.

تحلیل آگاه

یافته‌های اخیر از ولایت فراه، بار دیگر شکست عملی سیاست «عفو عمومی» طالبان را نشان می‌دهد. این سیاست که در نخستین روزهای تسلط این گروه اعلام شد، اکنون برای بسیاری از نظامیان پیشین به دام مرگ و انتقام‌گیری پنهان تبدیل شده است.

بر اساس گزارش‌های متعدد، نیروهای استخبارات طالبان در ولایت‌های فراه، هرات، بغلان و کاپیسا، کارزار خاموش حذف افسران و پولیس‌های پیشین را ادامه می‌دهند — اغلب با احضار، بازداشت‌های شبانه و سپس ناپدیدسازی.

در این مورد نیز، حضور مستقیم اداره استخبارات در انتقال، ناپدیدشدن و تحویل جسد، نشان می‌دهد که این قتل نه یک حادثه شخصی، بلکه بخشی از الگوی سیستماتیک حذف امنیتی است.

طالبان در سطح تبلیغاتی از «ثبات و امنیت» سخن می‌گویند، اما در واقع در مناطق غربی کشور، سیاستی از ترس، انتقام و خاموش‌سازی صداهای جمهوریت در جریان است.
در چنین شرایطی، خانواده قربانیان نه امکان دادخواهی دارند و نه نهادی مستقل برای بررسی این قتل‌ها وجود دارد.

اگر این روند ادامه یابد، سیاست عفو طالبان به‌جای آشتی ملی، به سند رسمی دروغ و ابزار سرکوب مخالفان خاموش تبدیل خواهد شد.